SHËNIM: Si artist, jo vetëm ngjyrash dhe politikan dekadash, Kryeministri e di…

Nga Edona Llukaçaj

Botuar në DITA

Duket se ka një lidhje të fuqishme të politikës sonë me domatet, çfarë u nënvizua edhe nga kryeministri i vendit këtë të enjte në Kuvend.

Ashtu si z. Rama vuri në dukje, domatja është përdorur në masë për t’i dhënë ngjyrë politikës bardh e zi. Por ndryshe nga sa ai vëren, jo vetëm figurat e Partisë Demokratike, që po kthehet në forcë politike zahiresh të ndenjura, e bëjnë këtë.

Të paktën një herë në një perimeshitës diku pranë selisë së PD-së dhe një tjetër herë rrugës për shtëpi, se ia kishte kërkuar bashkëshortja, vetë kryeministri është ndalur të zgjedhë ndonjë kile domate para objektivit. Ironikisht, herën e parë me xhaketë të bardhë e tjetrën të zezë.

Ngjashmërisht, kur thurte ëndrra të fjetura kryministrore, ish- kryetari i opozitës Basha, nën shembullin e Ramës, vrapoi të dalë në foto me gruan, teksa kthehej nga tregu dhe me një qese me domate të kuqe, për dekor.

Sigurisht, imazhi i ngjyrosur alla “burrë për shtëpi” që gatuan makarona me domate alla italiana, e, si rrjedhojë, fiks për kolltuk kryeministror i zotërisë ishte bajat. Si domate e zbutur tezgash, nuk ngjiti dhe u preferua nga pakkush. Por domatet ama, si në rastin e kryeministrit, u diskutuan gjerësisht.

Ndërsa, këtë javë, me pluhurin e Kievit ende në këpucë dhe mesazhin e solidarizimit në xhep, z. Rama premtoi se domatet në sfond të PD-istave, që, sipas tij, i përdornin për filma të krahasueshëm për nga cilësia me “Shtigje Lufte”, do gjenin treg në vend dhe do eksportoheshin.

Në sfondin bardh e zi të cilit z. Rama i referohet dhe kur, prej luftës në Ukrainë, shumica e vendeve po kthejnë sytë nga prodhimet e veta, kjo deklaratë, normalisht, do ishte fort shpresëdhënëse për prodhimin vendas.

Por, vetëm pak ditë më parë fermerët e Dibrës i dhuronin kosha me qershi bio të njohurve e të panjohurve, që të mos shkonin dëm. (Do ia kenë dhënë ndonjë kile edhe atij vetë gjatë vizitës, të shtunën). Të tjerë kërcënonin me prerjen e pemëve frutore ende të pavjelura.

Si artist, jo vetëm ngjyrash, e politikan dekadash, kryeministri e di mirë që ky film përsëritet çdo sezon në ndonjë zonë të vendit.

Herë mollë, herë qershi, herë domate e herë shalqi kalben pavjelur ose lënë ngjyrën e kuqërremtë në kanal apo asfalt, ku fermerët e paktë protestojnë mbyturazi.

Ai e di fort mirë që kjo mungesë tregu e ushqyer nga politikat e munguara dhe të gabuara zhvillimore, nga pamundësia e eksportit, por edhe nga rënia e fuqisë blerëse në vend për shumë arsye, do rezultojnë në të tjerë fermerë që heqin dorë nga ndërrmarrjet e tyre dhe vendosin të bëhen argatë të suksesshëm përtej kufirit.

Ai e di se kështu do jemi edhe më të varur nga prodhimet e importuara hormoneplota, të shtrenjta për blerësin e thjeshtë.

Me këtë ritëm, ai e di se edhe prodhimeve filmike “bardh e zi”, bajate e pashije të politikës sonë do i mungojnë produktet vendase që i japin ngjyra të bukura stinore.

Me këtë ritëm, kam frikë, se në frigoriferët tanë, jo shumë larg, s’do ketë as domate. Veç z. Rama do dalë. Por ky, të paktën, do jetë premtim i mbajtur.