Nga Ethem Ruka
Kur Ramiz Alia u sigurua për përmbajtjen e raportit dhe programit të ri, u kujdes për t’i dhënë edhe dorën e fundit makiazhit të kongresit të dhjetë të PPSH. Për të krijuar një “imazh të ri”, atij i duhej edhe një figurë e re për të mbajtur raportin para delegatëve të kongresit. Nëse raportin do ta lexonte një anëtar i Byrosë Politike do të dukej se vera e vjetër po ofrohej formalisht me një shtamë të re.
Në konceptin e Ramizit, ai që do të lexonte raportin me shumë gjasa mund të ishte edhe drejtuesi i ri i partisë pas kongresit, por me kusht që të siguronte kompromisin mes trashëgimisë së PPSH dhe ndryshimit të pritshëm. Kështu, shqipatëve, por edhe të huajve, do tu servirej imazh i ndryshimit si në gjithë vendet e bllokut komunist të lindjes.
Shumë skenarë që zhvillohen në kuliset e pushtetit nuk lënë gjurmë të shkruara. Megjithatë, koha i zbardhi një pjesë të tyre. Duke ju referuar shumë fakteve, si intervistave në shtypin e kohës, analizave, por edhe bisedave të drejtpërdrejta me aktorët e asaj kohe, nuk mund të mos i afrohesh të vërtetës.
Ramis Alia donte të gjente një kandidaturë që të mos kish pasur lidhje të drejtëpdrejta me struktuat e Partisë së Punës, të ishte intelektual i besueshëm dhe mundësisht të kishte studiuar në perëndim. Këto kritere da ta bënin kandidatin të besueshëm për delegatët e kongresit, për shoqërinë shqiptare e veçantërisht për faktorin ndërkombëtar.
E para kandidaturë që i mbushi mendjen Ramiz Alisë ishte ajo e Maqo Lakrorit, në atë kohë pedagog në Universitetin e Tiranës dhe që kishte mbaruar studimet pasuniversitare në Francë. Motivet që e shtynë Ramizin drejt kësaj kanditature ishin të shumta. M. Lakrori ishte një intelektual i ri, lindur e rritur në Tiranë, i shkolluar mirë në Francë, profesor universiteti dhe me kredite të konsoliduara politike nga origjina familjare.
Profesor Lakrori u ftua në grupet e punës për përgatitjen e materialeve të kongresit. Aty njihu nga afër mjaftë punonjës të Komitetit Qendror, madje të takonte drejtëpërdrejtë edhe vet Ramiz Alinë. Mesa duket ku i fundit e identifikoi zotin Lakrori si një nga kandidaturat më të përshatshëm për lidershipin e ri. Siç e pohon edhe vet Zoti Lakrori, ai u thirr drejtëpërdrejtë nga Alia, ku iu bë i njohur propozimi për të mbajtur raportin e kongersit dhe për të drejtuar partinë e re. Ky propozim ndoshta e gjeti të pa përgatitur Lakrorin, ndaj ai kërkoi kohë të mendohej e të konsultohej para se ta pranonte këtë përgjegjësi.
Ndërkaq Ramiz Alia ua bëri të njohur këtë propozim disa prej të besuarve të tij. Të paktën njëri prej tyre, siç ma ka dëshmuar vite më von, nuk ishte aspak dakord dhe opinionin ja shprehu prerazi Alisë. Ai shkoi deri aty sa i tha Alisë se duhet të hiqte dorë dhe mos ta thëriste më as për të dëgjuar përgjigjen e tij. E megjithatë, Ramizi e thirri sërish Lakrorin për të dëgjuar përgjigjen e tij. Përgjigja ishte negative. Këtu u mbyll përfundimisht historia e kësaj kandidature.
Me sa kam dëgjuar dhe nuk e di nëse është e saktë, Alia thirri Spiro Deden, që në fund të viteve 1990 ish zgjedhur sekretar i Komitetit Qendror. Spiroja ishte një intelektual i spikatur, gazetar i dorës së parë, publicistë e poet, që kish bërë karrierë me zotësinë e tij. Babai i tij ishte një njeri i thjesht që punoi si kuzhineri i konviktit të Shkollës Pedagogjike të Gjirokastrës ku unë bëra shkollën e mesme. Por edhe Spiro Dede, siç thonë, me shumë të drejtë e kundërshtoi prerazi propozimin e Alisë.
Një mbasdite marsi të viti 1992, dikush i ra ziles së derës në apartamentin tim të vogël në rrugën “Mihal Grameno”, që ndodhej buzë përroit të dikurshëm “Pal Poçi”. Hapa derën dhe u befasofa që përballë meje u shfaq Kastriot Islami, në atë kohë, kryetar i Kuvendit të Shqipërisë. Ishim miq të afërt, por kurrë më parë nuk kishim shkëmbyer vizita familiare, siç e donte zakoni në ato vite. Kishim studiuar në të njëtin fakultet, ai për fizikë dhe unë për biolgji. U emëruam pedagogë në të njëjtin fakultete dhe patëm fatin të bënim studime pasuniversitare në Paris të Francëës. Pas mbarimit të studimeve përsëri punuam në të njëjtin Fakultet.
E ftova të rehatohej dhe të hiqte pardesynë e bardhë që në ato vite ishte në modë. Biseda rrodhi natyrshëm për gjërat tona të zakonshme, por ende nuk po kuptoja qëllimin e vërtet të vizitës së tij. Pas disa çastesh ai u fut në temë duke më shpjeguar për përgatitjet që po bëheshin për kongresin e dhjetë të PPSH-së. Ai ish futur në botën e politikës dhe jetonte me të, ndërsa unë vazhdoja rrugëtimin tim akademik pa patur asnjë lloj intersi për skutat e thella të politikës. Ai më tha se e kish ardhur të më takonte me porosi të Ramis Alisë për të mbajtur raportin e Kongresit.
Nuk e prisja dhe mu duk se përjetova një befasi që nuk e kisha imagjinuar kurrë më parë. Nuk i lash kohë të shpjegohej, por ja preva shkurt. Çlidhje kam unë me kongresin? – i thashë. Ju keni ardhur te gjeni një njeri që të lajë të mëkatet e anëtarëve të Byrosë Politike? Si më gjeti mua Ramis Alia që nuk ma ka dëgjuar emrin kurrë, pa le t’i kem dhënë dorën. Ku ne e ku ata mor Kastriot! Po pse nuk na ftuan edhe ne të bëheshim komunist, apo dyshonin se pas kthimit nga Franca mund të kishim gëlltitur ndonjë lugë çorbe të prishur.
Përgjigja ime ishte kategorike jo. E megjitahtë, Kastrioti u mundua të më bindëte se kongresi do të sillte ndryshim. Ramis Alia, – më tha ai – kish marrë gjithë informacionet e duhur për kandidaturën time dhe e kishte menduar mjaftë mirë. Kaço, i thashë ndërrojmë temë dhe flasim për gjëra të tjera si dikur në Fakultetin e Shkencave. Me kaq u ndam si miq, për tu ribashkuar më von sërish në rrugëtimin e Partisë Socialiste.
U bëra kurioz se si më kish identifikuar Ramiz Alia. Mendova se do kishte qenë propozim i Kastriot Islamit dhe e mbylla me kaq. Tani që fillova të shkruaja këto rrëfenja pyeta një mikun tim të vjetër që kish qenë në kontakt të afërt me Ramizin në ato vite. Ai e dinte hollësisht këtë ndodhi. Alia i kish pyetur edhe atë nëse me njihte mua. Miku im i kish thënë se më njihte shumë mirë se ishim me origjinë nga i njëjti rreth, por e kish pyetur Alinë se nga më njihte ai mua. Përmes time shoqe, Semiramisit, i kishte thënë Ramizi.
Semiramis Alia, me origjinë nga familja e madhe e Xhuvanëve të Elbasanit, ishte pedagoge e Kimisë Fizike në Fakultetin e Shkencave. Ajo ishte një grua shumë e thjeshtë, e edukuar dhe kurrë nuk të krijonte përshtypjen se ishte bashkëshortja e një udhëheqësi. Kurrë nuk e pash atë grua, as në diell dhe as në shi të vinte qoftë edhe njëherë me makinë në punë. Kur isha pedagog i ri nuk kisha ndonjë njohje me të dhe marrëdhëniet tona ishin gati të ftohta.
Për fat të keq, Semiramisi u sëmur rëndë dhe erdhi në Paris për kurim. Aty u takuam sërish dhe unë e ftova në mbrojtjen e doktoratës sime. Kryetar i komisionit ishte profefesor i profesorit tim, Alfred Jost, që shërbeu si Sekretar i përjestshëm i Akademisë së Shkencave të Francës. Mbase gjithë vlerësimet që mora nga komisioni e bënë Semiramisin të ndryshonte tërësisht mendimin për mua. Mesa duket, kur u kthye në Shqipëri këtë opinion ja transmentoi edhe bashkëshortit të saj, Ramizit.
Ideja e Alisë nuk shkoi në fund. Përfundimisht, raportin e kongresit të dhjetë e mbajti Xhelil Gjoni, në atë kohë drejtues real i PPSH-së, qëkurse Ramizi ish zgjodhur President i Republikës.
Nga faqja e autorit në FB
Mire o profesor mire,po duke refuzuar pergjegjesine, ja late Shqiperine ne dore shpellarit,aventurierit,bojaxhiut,,
Se ate qe nuk e ben dot I MENCURI,E BEN BUDALLAI DHE MASKARAI,.
ashtuuu,,tani piji lengun atyre profesoraturave,se e late Shqiperine ne dore te sigurte..
Edhe ti i paske shpetuar kurthit te Ramiz Alise,,.
Sot shpella ka hipur maje minares dhe ka knu Ezanin,.Jam knaqe,Jam knaqe,,I dhjefsha hoxhallaret se jane fallco,.Knojne me altoporlanta.
Tani; ‘jo coment’ gjithçka asht ndriçu!. Por mori shume kohe!, vall nga pasojat?, mundet. Por une kam dy mendime; e para si intelektual, nje shprehje e urte popullore, thot:”Intelektualet e ndajne qimen e flokut ne 40-te, per se gjati!.”
S’dyti, une kame patur rastin te punoj me nje shok ne ’21-Djetori, ndermarje ndertimi, ne vitin 1960-62 dhe ne vitin 1975-90, ne Byron –
– Teknike te Drejorise Kombinatit Poligrafik, si koleg, me Ing Lirim Ruken ish drejtues i Byros. Ish Antar i PPSH, por me parime atdhetarizmi e jo me parime internacionalizmi. Manifestonte sjellje te preardhur nga familje e mire, Ruka-sh.
Ky Prof. Ruka ka pjerdh. Thote ne Mars te 92??? Mur Kongresi 10-te i PPSH eshte bere ne Qershor te 91. Pra mashtrues muti. Si do mbante raportin ky kur nuk ishte aneyar i PPSH??? Dmth genje sa me shume….
Akoma ky mashtruesi i bioqylit.Që me akrobacitë e tij nga Shqipëria,Franca e Tepelena.Ky që ka xhvatur gjithë jetën e ka çuditur.Ky që liridaljen dhe paratë ja mban gruaja.Ky që nga epruvetat e thyer të bioqylit,ariti e shkoi ne reaktorët e Francës,hiqet si i përkushtuar ndaj këti “kodosh” populli.
Ik ore shushunjë e nivelit të Fanes,hiqu e na ler rehat,se do ngrihet Ilmi Braçia,ngs vari,e do shkojë në SPAK
Dakord me ” demon”… Sa të mendohet i mençuri budallai mbaron punë…
Kështu ndodh gjithmonë…
Duhet shumë kohë të marë rrugë vendi… shumë..
Edhe une si e ndjera Semiramini kisha mendim te mire per ju Etem Ruka ,por ky shkrimi yt qe e lexoa deri ne fund ma ndryshoi krejtesisht mendimin dhe sinqerisht do te kisha dashur te mos e lexoja ,por edhe ti do te ishte mire te mos e kishe shkruar.
Doni me per Belulin? Cfare pershtypje i bene Semiramisit vleresimet e komisionit francez!!
Z.Ruka megjithe respektin qe kam ndaj jush, si akademik dhe pedagog i Fakultetit te Shkencave te Natyres, shkrimi i paraqitur ketu duket si nje fragment i shkeputur pa ndonje kuptim dhe llogjike te plote. Shpresoj qe kjo “lajthitje” narrative, me titull kaq bombastik dhe pa ndonje shenim sqarus, te jete bere nga stafi i gazetes Dita, ne kete rast.
Do ishte interesante per mua te tregonit se, megjithese ishit kunder politikes ne kete tregim, ju u zgjodhet anetar i “byrose politike” (kryesise) se Partise Socialiste ne ato vite.
Opinioni im ka qene se ju, M. Lakrori dhe nje pjese e mire e kryesise se PS, ne ate kohe, ishit krahu intelektual dhe progresiv i asaj partie. Megjithate, per te ardhur keq, ky grupim nuk solli ndonje ndryshim domethenes ne politikat ekonomike te qeverise socialiste, edhe kur ju moret poste qeveritare.
Do pelqeja te lexoja diçka me teper rreth zhvillimeve apo politikave qe zbatuat ju ne kohen qe drejtonit Ministrine e Aresimit; a punuat vertet me profesionalizem dhe pergjegjshmeri?
Ne vazhdim do ishte me vlere analiza juaj per te shpjeguar nivelin e ulet dhe diplomat pa vlere qe jane dhene dhe jepen nga universitetet shqipetare (qe jane shumuar si kerpudhat pas shiut) ne keto 30 vitet e fundit.
Në kohën tuaj si ministër Drejtoritë e Arsimit të viteve 2000,për Tiranën dhe në rrethe, u bënë një çerdhe delenxhinjsh hajdutë,që kishin shpallur hapur 500 us dollarë një emërim në Shëngjergj, Kuç a Shishtavec
TURP TE KESH O NDYRESIRE QE
NUK KE PASUR GUXIMIN TE THUASH KETO KUR RAMIZI QE GJALLE
QE JE KAQ BUKESHKALE QE NUK RESPEKTON faktin qe klishe shkuar nga te paktet ne france por NUK RESPEKTON PERSONIN QE TE ZGJODHI DUKE BESUAR TEK AFTESITE E PASTERTIA E FIGURES TENDE PER TE MBESHTETUR PROCESET SE RAMIZI VETE NUK DO PUNONTE, PA INTELEKTUALET ca hale si ty
TI ISHE NJE HALE E JO INTELEKTUAL SE INTELEKTUALI MENDON TE KONTRIBOJE PER VENDI, JO SI TY FSHATAR I NDYRE, PER VETEN TENDE
TANI QE MERR PARA ME THES TEK PRIVATI, U BERE TRIM, POR JE NJE BASTARD SI SHUME TE TJERE SOT
HARRAM TE QOFTE O HALE FSHATI
Kta fshataret e maloket ne konvikt qe nuk ngopen as barkun me buke e as zemren me dashuri, jane te rezikshem, jane prostitutat morale e politike qe sot i gjen ne postet me te mira
Nuk eshte vetem Etemi nga Tepelena, Saliu nga Tropoja, i cili servil e spiun ariti aq lart
Njesoj miku i vet, nje trajektore, eshte Ambasadori Ferit Enver Hoxha, po nuk i ka shku mendja kujt me u mar e ta shoh . Shume ambasador femij spiunesh bllokmen si goca e Lutfiut, spiune servile Albana Dautllari, qe gjija ben namin ne Nju Jork, por per qefe se ça zgjidhi OKB? ben ca fjalime si ja diktonte usa she kaq ishte puna e madhe e nami i madh ne gazeta ne Shqypni.
“…kur Saliu (Berisha) ne ate dhjetor 1090 i doli nga programi Ramiz Alise, ky futi ne loje nga e djathta Edi Ramen si “radikali qe do varte komunistet”, kete me insistimin e Nexhmijes qe me te atin (Kristaqin) kishte nje miqesi te ngushte…”
Jane fjale te se rese se Enver Hoxhes, Lilianes, thene te TV Klan ne OPINION perballe Fevzos/
Poplli thote:Fukarain dhe maskarain mos i ndihmo,se i ka paa Zoti!
Enver Hoxha mori Sali Berishen nga shpella dhe Ethem Ruken nga stani,i shkolloi ,i dergoi edhe ne Paris.
Se nuk kishte Tirana qindra e mijra djem e vajza qytetare me kulture,me Tradite qyteterimi,t`i dergonte ne Paris.I ka kerkuar Ramiz Alia te merrte pergjegjesi,,Te merrte ne dore shtetin,qe Shteti mos te binte ne dore te rrugaceve,sikunder ra,,poor ky Ethemi s`paska pranuar.I ka shpetuar kurthit te Ramiz Alise.E ka ftuar te degjoje Mbrojtjen e Doktorratures se ketij ne Paris,qe do ndryshonte Boten.Dhe na e tregon me mburrje.
Na ruaj o zot nga fshataret kur vijne ne qytet.
(Thenie e madhe nga DEMO:
“NA RUAJ O ZOT KUR FSHATARET VIJNE NE QYTET !
RUAJI O ZOT QYTETARET KUR SHKOJNE NE FSHAT !”.
Thenie e madhe nga DEMO, me nje “bisht” nga pas:
“POPULLI FUKARA THOTE:
FUKARAIN DHE MASKARAIN MOS I NDIHMO SE I KA PA ZOTI ! LERI TE NGORDHIN PER BUKE !”
“KURSE POPULLI I PASUR THOTE:
NDIHMO VETEM POLITIKANET, DEPUTETET, TE KORRUPTUARIT, GJYQTARET, AVOKATET, SEKSERET, KONTRABANDISTET, MASHTRUESIT, HAJDUTET, TE VJEDHIN MILIONA E MILIARDA, SE I KA PA ZOTI !”
Ku isheee re laco,.O dizanteriiii!
po nje muaj te mbajti doktorroi me dy?? ne rregjim 41 bis?
as per vit ri nuk te dha liridalje?
Jo o demo vellai, nuk e liruam ne, po qin nje nga ato pastrueset tona jevga dhe ajo e leshon ne mes te nates. Nejse deri sa t’i vije kriza tjeter, dhe i vjen shpejt se eshte renduar akoma me shume, na e sjell policia te lidhur.