Tre muaj pas aksidentit tragjik që pati Michail Antonio, ai ka dhënë një intervistë për kolegët e tij në BBC, në të cilën ka rrëfyer çdo detaj të asaj që ndodhi më 7 dhjetor 2024, si dhe rikuperimin e vështirë që i është dashur të kalojë gjatë gjithë kësaj kohe.
“Policia mbërriti dhe kur më gjeti, isha midis dy sediljeve; në fakt nuk isha në sediljen e shoferit. Ata thanë se dukej sikur po përpiqesha të dilja nga dritarja, por ngaqë këmba ime ishte shumë e thyer, dhimbja ndoshta më pengoi të dilja,” kujton xhamajkani, me sa duket i tronditur.
Atë të shtunë të stuhishme, Michail u përplas me një pemë, e cila i shkaktoi një frakturë të katërfishtë në këmbë, e cila kërkoi një operacion urgjent dhe më pas një qëndrim tre-javor në spital. Ndaj me sinqeritet të plotë thotë: “Jeta më ka dhënë edhe një shans, isha pranë vdekjes…”
Nga aksidenti kujton vetëm “një stuhi të tmerrshme”, diçka që e bën të ndihet e çuditshme, pasi njerëzit që e kanë parë pas përplasjes, thonë se ai ka folur me të gjithë.
“Pjesa e pasme e makinës lëvizte vazhdimisht nga jashtë, kështu që nuk ndihesha i sigurt. E kisha për tre javë dhe tashmë po mendoja ta ktheja,” ky vendim mund t’i kishte ndryshuar jetën.
Kur doli nga spitali, ai vendosi të shkonte në një pikë skrapi, për të parë makinën e tij dhe pikërisht atëherë e kuptoi se çfarë i kishte ndodhur në të vërtetë: “Kisha një ndjenjë të çuditshme në stomak. Më bëri të kuptoj se sa afër isha për të vdekur. I kisha parë fotot, por personalisht ishte dhjetë herë më keq. Makina ishte një rrënim. Ishte vërtet e vështirë për mua.”
Terapia si rehabilitim…
Kjo e ndihmoi të kapërcejë vdekjen e të atit dhe ndarjen nga martesa tij e parë. “Që nga aksidenti, kam qenë më i ndjeshëm se kurrë, por ndihem sikur jam një nga gjërat më të mira që më kanë ndodhur.”
Michail Antonio është 100% i sigurt se do të luajë sërish futboll, por ai gjithashtu pranon se ka pasur ditë kur dyshonte për rikthimin e tij në fushë. Edhe pse kishte diçka tjetër që e shqetësonte më shumë:
“Gjëja më e vështirë është se mezi isha në gjendje të jem me fëmijët e mi. Thjesht më bëri të lumtur dhe pozitive për jetën, sepse kam një shans tjetër. Gjatë kësaj kohe, unë qëndrova larg fëmijëve. Djali im më i madh e pa dhe e kishte të vështirë ta kuptonte; ai është 13 vjeç.”
Gjëja më e vështirë është se nuk mund të isha me fëmijët e mi.
Pas gjithçkaje që ka kaluar, ai pranon se do të kalojë shumë kohë para se të kthehet në një makinë me shpejtësi të lartë. Ai u është mirënjohës të gjithë bashkëlojtarëve dhe trajnerit të tij në atë kohë, Julen Lopetegui, për dashurinë që i kanë treguar gjatë muajve të fundit. Edhe pse nuk ka gjasa që ai të luajë përsëri këtë sezon, Michail Antonio nuk i ka humbur shpresat. (BBC)
d.t.dita