Majlinda Bregu ka komentuar mbrëmjen e sotme në një emision televiziv në lidhje me hapjen e negociatave me BE-në.
Pasi dështuam për të nëntën herë për mos hapjen e negociatave për në BE, a mund të thuhet realisht sot se nuk ishte faji i Shqipërisë?
Majlinda Bregu: Sa për të sqaruar pak koençidencën e publikimit të Ballkan barometrit dhe security metrit po ashtu, që janë dy instrumente që ne përdorim për të matur perceptimin e opinionit publik dhe të biznesit në rajon. Data dhe vendi ishte lënë Brukseli jo se ne donim të jepnin një kundërpërgjigje për atë që ndodhi në samit por mendoi që në një situatë pozitive do të ishte vendi im i mirë për të bërë një ballafaqim të vendimit të samitit dhe të opinioneve dhe perceptimeve të qytetarëve dhe biznesit të Ballkanit Perëndimor. Megjithatë ndodhi ajo që shumë prej nesh e kishim pritur edhe pse nuk e thonim me zë të lartë dhe samiti u konsiderua pa asnjë lajm pozitiv për vendin tonë. Përveç se ashpërsoi tonet, rriti më shumë pjesën e pakënaqësisë dhe jam e bindur që po të lexonin opinionin publik gjatë kësaj jave pas samitit, ka pasur një rritje të pesimizmit më shumë se viti i kaluar në nivel rajonal, megjithatë Shqipëria vijon të mbetet nga vendet më mbështetëse me 89%, nuk ka rënie përveç rendit rajonal por jam e bindur që do të ndihej lëkundja.
Mos është një betejë që nuk duhet ta vazhdojmë më? Sa herë kalon një pengesë del një tjetër, rasti Bullgar ka arsyet e veta.
Asnjë nuk e përjashtim dot se ky është një precedent që nesër mund të përsëritet me një vend tjetër. Sikurse Bullgaria është akti i fundit i një shfaqje që ka nisur prej vitesh. Procesi i zgjerimit e humbi peshën që prej vitit 2009. Kur filloi historia e krizës financiare, më pas vijoi me krizën e emigrantëve, më pas ishte BREXIT, pastah Franca propozoi një metodologji të re për zgjerimin, diku kishim Hollandën që na bllokonte, diku problemet tona, qarkun e Fierit. Në 2012 kemi humbur goxha kohë pastaj pandemia derisa kemi arritur këtu ku Bullgaria pengon Maqedoninë e Veriut dhe Shqipërisë. Por problemi nuk ishte vetëm Shqipëria dhe Maqedonia e Veriut. Unë vazhdoj të them se problem më i madh i samitit është në konkluzionet e tij të draftuara, vendimi I liberalizimit të vizave të Kosovës. Dhe askush nuk e thotë dot hapure cili ishte vendi që nguli këmbë në minutën e fundit që të hiqej edhe nga drafti që ishte shkruar e që ishte bërë gati.
Cili ishte vendi?
Besoj nga ato vendet që kanë ngritur zërin shpeshherë për numrin e azilkërkuesve, unë skam qenë pjesë e samitit. Ky besoj ka qenë nga momentet më tronditëse. Pata edhe mosdhënia e statusit kandidat për Bosnje-Hercegovnën, dhe në fund injektoi ose të thuash më në fund përfunduam që samiti me të vërtetë ngriti nivelin e optimizmin për Ukrainën dhe Moldavinë por ngriti nivelin e pesimizmit për rajonin. Dhe në fund do të ishim në një lojë me shumë zero. Kosto kam frikë se do të jetë më e madhe në muajt që vazhdojnë. Ne që punojmë me axhendat rajonale kemi një problem të madh se nuk mund të ketë axhenda rajonale që konsiderohen si zhvillim në një territory të mbyllur apo në një ishull. Forca e BE-së ka qenë pikërisht që të nxiste reformat.
a.m/dita
Kjo femer ka aftesite te flase gjate pa thene asgje. Enthusiazmi i vjen nga rroga e mire qe i ka akorduar Rama.
Problemi me i madh i Samitit,,sipas kesaj fyckes,eshte ne konkluzionet e Draftuara,,
ec ta marresh vesh kete katundaren e Corrovodes!
Kjo surratnallonia flet bash kodra pas bregut. Asgjë konkrete. Asgjë me peshë. Vetëm dokra në tym që s’i hyjnë në punë as dreqit.
Mjerë ajo medie vizive apo e shkrojtur që i jep akses dhe fton për intervista as mish as peshk kreatura të tilla sa qesharake (eh ca gallate me “cipin e lopës” 😄) po aq dhe inakzeptable për të qënë pjesë e denjë e politikës.
Një ish palo ministre nga soji i atyre me aftësi të kufizuara, e predispozuar më së shumti jo për politike, po për telefonata të gjata kuvendore (ishte shumë e rëndësishme s’ke ci thua) dhe pasarela mode me cantat e firmës Gabi, nuk duhet marrë seriozisht. Mjerë ajo gazetari që i jep akses kësaj derdimenes që s’di as vetë se cfarë dërdëllit. Duke na risjellë në skenë ish ministrucen e mosintegrimit, gazeta dita, dashje pa dashje bën lojën e dështakëve me kontribute “të jashtzakonshme”, por me rezultate zero në integrim.
Nëse doni të bëheni vërtet “të besueshëm”, skenat teatrale me integrimin e leshit ke kodra pas bregut ua shfaqni më mirë foshnjeve ke kopshti zoologjik.
30 vite mosintegrim,
30 vite zhgënjim,
30 vite përgjërim.
E megjithatë ditëzeza fluturon akoma me qilimin e nastradinit të surrelit. Bën dhe ajo lojën e brekushexhiut. Hedh dhe ajo shashka tymuese. Hedh dhe ajo në tregun e budallenjve lajme kaq “pompastike” duke e lënë veten të bjerë në nivelin e trishtushëm të 55-ës.
Kesaj i thone:
FOL SHUME DHE MOS THUAJE ASGJE KONKRETE.
Hidh tymnaja llafoqyli per katunare dru me pre dhe pas kesaj askush nuk eshte ne gjendje te tregoje: Kushte ishte problemi? Nje mik i intelektualit nga The Guardian me pyeti: “…shikoj shpesh emisionet tuaja TV politike dhe megjithese kuptoj gjuhen tuaj asgje nuk kuptoj se cili eshte strumbullari i debatit, as drejtuesi nuk mban linjen e llogjikes dhe aq me pak debatuesit e ftuar qe i largohen thelbit me retorike llafoqyli pa kuptim duke folur njekohesish qe e ben me te veshtire perceptimin e problemit. Pse ju shqyptaret nuk dini te konkretizoni debatin politik dhe flisni si ne kotec pulash?…”