Pranë murit të xhamtë që rrethon Kullën Eifel në Paris, numri i vizitorëve është i pazakontë për një ditë të ftohtë dhjetori.
Mes turmës që gumëzhin, bie menjëherë në sy një burrë i imët me kapuç dhe aparat fotografik krahëqafë që u buzëqesh të gjithëve duke u folur herë në një gjuhë e herë në një tjetër.
Befasohesh kur të flet shqip me një gegërishte të pastër dhe të bukur. Sapo kupton që jemi shqiptarë buzëqeshja bëhet më e dukshme.
Mario Repage, ka lindur në mars 1975, është djali i një mësuesi dhe një ekonomisteje nga zona e Shkodrës dhe ka 25 vjet që jeton në Paris.
E mban mend ditën e parë që ka shkelur Francën sikur të ishte dje. “Ishte 14 tetor 1998. Binte shumë shi” – thotë ai dhe papritur buzëqeshja zbehet. Ardhja në Paris i kujton një nga ato historitë që i kanë dhënë këtij qyteti fuqinë për të magjepsur botën.
47-vjeçari i sotëm që shtrëngon në duar aparatin e tij Canon dhe dhuron buzëqeshje, ishte atëherë fare i ri, por fort i dashuruar. Deri në atë kohë kishte jetuar në ishullin grek të Santorinit, ku njohu një vajzë franceze, me të cilën erdhi dhe u vendos në qytetin e ëndrrave.
Nuk do të flasë më për atë kohë dhe nis menjëherë tregon për familjen e tij të sotme. Historia e dashurisë franceze mbeti pas dhe Mario u martua me një vajzë shqiptare. Ata kanë sot dy fëmijë të lindur në Paris, Zelda dhe Dario.
Grupin tonë shqiptar e vendos me Kullën Eifel nga pas, por vetëm pasi e tërheq në atë “këndin sekret” që e di vetëm ai. Na lutet të rregullohemi sipas gjatësisë. Pyetjeve të vazhdueshme të njërit prej nesh se sa do kushtonte fotografia, më në fund i përgjigjet me buzëqeshje të rikthyer. “Asgjë, gëzuar Krishtlindjen”.
Kur na dërgoi fotot dhe një video të shkurtër, mbetëm gojëhapur. Në atë mizëri njerëzish dhe makinash kishte arritur të nxirrte në foto vetëm ne dhe Eifelin e famshëm.
Mjeshtër i fotos perfekte!
d.b. / dita