Çdo strukturë spitalore do të përllogarisë kostot e trajtimit, diagnostikimit ambulator, dhe shtrimit në spital për pacientët. Në udhëzimin e fundit të dikasterit të shëndetësisë përcaktohet metodologjia se si do të përllogariten kostot e dhënies së shërbimeve spitalore nga çdo strukturë publike.
Për llogaritjen e kostove, spitalet do të bazohen në parashikimet lidhur me numrin e pacientëve që do të trajtohen, bazuar në shërbimet ekzistuese, shërbimet që planifikohen të shtohen, apo transferohen etj. Për grumbullimin e të dhënave do të shërbejë aktiviteti spitalor i vitit të mëparshëm dhe ndryshimet e parashikueshme.
Treguesit që do të llogariten janë: numri i pacientëve për çdo shërbim sipas diagnozave përkatëse, kosto mesatare për pacient, kosto mesatare për çdo ditë pacient, kosto mesatare të diagnozës për çdo ditë pacient, kohëzgjatja mesatare të qëndrimit për rast, kosto mesatare për shtrat, si dhe kosto totale vjetore për mbulimin e aktivitetit spitalor. Në këto kosto do të përfshihen edhe shpenzimet që parashikohet të bëhen për objektet e tjera, si administrata, farmacia, kuzhina, kartoteka, lavanderia, punti i gjakut, kaldaja qendrore, mirëmbajtja e ambienteve të jashtme (lulishtet, gjelbërimi).
Gjithashtu do të përfshihen shpenzimet për paga e sigurime shoqërore të personelit të administratës, shpenzimet e tjera për kancelari, shpenzimet për karburant, apo shërbime të tjera.
Pas përllogaritjeve që do të bëjnë për secilin tregues, spitalet do të paraqesin pranë bordit drejtues/operatorit të shërbimeve të kujdesit shëndetësor, për miratim, brenda muajit tetor të çdo viti, kostot e planifikuara, sipas treguesve të mësipërm.
p.k\dita