Nga Artan Duka
Botuar në DITA
Ndërkohë që rezoluta për Kosovën bëri bashkë deputetët nëKuvënd, ajo nxorri sërisht në pah qasjet e ndryshme ndaj zhvillimeve atje dhe rajon dhe stërmundimin e daljes me njëzë për to.
Çdo strategji e Kosovës zyrtare duhet të bëjë ndalesë nëTiranë dhe anasjelltas. Ballkani i Hapur rezultoi humbje kohe sepse Tirana e Prishtina nuk u ulën bashkë për të. Edhe inisiativa për Asocacionin nga Tirana bëri një vrimë në ujë pa konsultimin me Prishtinën sepse Tirana nuk është asnjëanëse dhe Serbia do e refuzonte gjithsesi.
Ujdia e të allnuarve!
Ndërkohë, kjo rezolutë bëri që të uleshin bashkë e binin nëujdi dy palë që ishin “allnuar” deri tani! Përbetimet e zelli i PS për të mos komunikuar me Berishën e grupin e tij, që kur ai u shpall nongrata nga SHBA, i mori era! E kjo nuk është e para herë që thuhet fjala e fundit e para.
Refuzimi i bashkëpunimit nën arsyetimin e non-gratës është grotesk në politikë. Bashkëpunimi në Kuvënd nuk ështëzgjedhje por detyrim, si për kriza kombëtare e fatkeqësi natyrore ashtu dhe interesin e përditshëm qytetar. Përbetimet “kurrë”, për t’i bërë qejfin perëndimit, nuk dëshmojnëintegritet politik e nuk janë shëmbull për të ardhmen.
Qëndrimet strikte politike kanë pasoja e fakti që nuk janëeskluzive shqiptare, nuk është argument për të vijuar me to. Hasen kudo në botë, brënda e mes shteteve. Nga Afganistani, Ukraina e Lindja e Mesme sot etj. Njerëzimi po e kalon kohën në llogore ndonse e di se mungesa e komunikimit, në mos nxit ekstremizëm, e shtyn në kohë atë. Boll pastaj një tërmet apo tjetër fatkeqësi natyrore që të kujtohemi e të ndjehemi keq(duke harruar po shpejt) se po ikën kohë e vyer me fortunat në“gotën” e vogël që quhet Tokë, duke i bërë gjëmën edhe vetënatyrës që na ka besuar çelsat të kujdesemi ca kohë!
Pavarësisht non-gratave nga të tretë, sa kohë drejtësia nuk bëzan, deputetët janë atje të bashkëpunojnë në respekt të votuesit. Jo të ndahen, duke e përcjellë “virusin” poshtë tek shoqëria por së bashku se dhe populli është një.
Sa kohë drejtësia, ligji zgjedhor, rregullorja kuvëndore nuk mbyllin derën e Kuvëndit për dikë, “allnimet” me non-gratën të Ramës, Bashës e servilët pas, nuk i hyjnë në punë kujt. Berisha është zëdhënës i qytetarëve dhe ky status duhet të respektohet e nëse socialistët kanë problem me mënyrën e zgjedhjes, të ndryshojnë ligjin zgjedhor! Non-grata nga të tretë nuk është apriori arsye për mosbashkëpunim mes nesh. Ndryshe, parimi e sebepi trazohen bashkë.
Lepe-peqizimi i politikës apo më zell se ustai!
Ia dimë njëri-tjetrit më mirë se bota na i di neve por demokracia është me këmbë në tokë kur çapitet vetë dhe jo me furka nga jashtë. Radikalizimi i Ramës apo karshillëku pas të vjelit i Bashës pas daljes së non-gratës, nuk flasin për integritet por lepe-peqizim të politikës ndaj botës.
Përtej fatit të një personi, non-grata ekspozoi në mos djallëzinë, mefshtësinë dhe pazotësinë e politikës sonë për shtet e demokraci funksionale. Ia dinë prej kohësh njëri-tjetrit por presin mashat e tjetrit për gështenjat tona sheshit.
I kemi etiketuar e përfolur gjatë bashkëpunëtorët e pushtuesit dikur, me ca që e bënë si lopa tek zgjodhënhumbësin në luftë e u kuturisën në shtegun qorr të historisëme shpresë se do të përmbushnin ashtu idealin e bashkimit kombëtar. Nuk jemi nën pushtim por politika inferiore ndaj tëhuajit vijon (dikur me jugosllavët, rusët e kinezët), bile është e modës dhe mburrje ndërkohë që mjaft politikanë stonojnë nëkredon e tyre morale e shtetare edhe ndaj ca prej kolaboracionistëve të djeshëm që anatemohen aq fort sot!
Sot politika e tranzicionit e ka shndërruar servilizmin ndaj botës në normë, bile aset zgjedhor për të rivalizuar njëri-tjetrin dhe “vaksinë” ndaj llogari-dhënies për abuzimin e përfoljen e saj në skandale, qoka oborresh, larje duarsh nga krahu i djathtë sa herë troket SPAK etj.
Aq sa drejtësia vlen dhe ngritja e zërit për të
Mjerisht politika jonë nuk është koshere bletësh por fole grenxash që veç bota e trazon. Ia dinë gjithshka njëri-tjetrit por shpallin të “deklasuarit” vetëm kur flet bota.
Drejtësia nuk është më e kapur, ndryshe Reforma bëri vrimë në ujë. Edhe nëse e kapur (vallë duhet anulluar çdo vendim gjyqësor pas viteve 90!) ka Strasburg! Ndoshta mund të mbyllen një apo dy dosje por jo me dhjetra e qindra tëabuzimit pafund në tranzicion. Po aq sa drejtësia, qetësonedhe vullneti e gadishmëria për t’a kërkuar atë sërisht e sërisht.
Sot, as reforma në drejtësi, as non-gratat, nuk po nxitin politikën t’i qaset folesë së grenxave. Ndoshta nuk ka besim ende tek drejtësia (që e bëri vetë), ndoshta i trëmb rrëzimi i “dominosë” së parë por sa kohë nuk bëzan drejtësia, deputeti nuk mund të shpallet i “deklasuar” për t’u shpërfillur e izoluar, pale pirë kafe me të, nga ndroja se mos pikasen nga tëtretë!
E sa kohë drejtësia nuk ndjehet, çdokush, sidomos deputeti si zëdhënës i popullit, është në të drejtën e tij tëgjykohet për çfarë thotë dhe jo për çfarë thuhet për të. E nëse ka vepruar ndryshe dikur Berisha në pushtet, të mos kopjohet ai sot.
Qytetarët nuk e meritojnë teatrin politik që po zgjat me dekada e ku të gjithë kanë gisht. Nga paudhësitë e PD së parë, ujdia e 2008, maratona Rama për hapjen e kutive, greva e urisë mbyllur me darkë tek Krokodili, Bashë-beniamini i Berishës që bën sikur ka lindur dje apo pandeh se të tjerët lindën sot dhe çirret për non-gratën por nuk ofrohet si dëshmitar etj.
Ky konezim i qasjes servile ndaj botës por e karshillëkutndërkohë ndaj qytetarit, jo vetëm zhvleftëson klasën politike që na mbeti rropoth sepse ashtu e kanë kopsitur ligjin zgjedhor por lë edhe shije të keqe e ngjall ilaritet tek bota vetë. Perëndimi nuk ka nevojë për gam-game e krekosje pas “shalëve” të tij por bashkëpunëtorë dinjitozë e korrekt qëbëjnë të tyren për aq sa u takon.
Pa verdikt nga drejtësia, non-grata nuk duhet të jetë arsye për kushtëzime në Kuvënd. Është ende sfidë personale e dikujt, qoftë si do të mbahet mënd më pas, fati i atyre rrotull apo bërja shëmbull ndërkohë që pak kush është qelibar. E sa kohë drejtësia hesht, interesi i qytetarit i detyron politikanët tëbashkëpunojnë për hir të tij.
—-
©Copyright Gazeta DITA
Ky artikull është ekskluziv i Gazetës DITA, gëzon të drejtën e autorësisë sipas Ligjit Nr. 35/2016, “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e lidhura me to”. Shkrimi mund të ripublikohet nga mediat e tjera vetëm duke cituar DITA dhe në fund të vendoset linku i burimit, në të kundërt çdo shkelës do të mbajë përgjegjësi sipas Nenit 178 të Ligjit Nr/ 35/2016.
