Nga Ethem Ruka
Koha e aksioneve ka perënduar. A ja vlejti djersa e një milionë aksionistëve? Po e atyre që humbën jetën? Është harruar Shkurte Vata, që humbi jetën në sektorin e Dushkut të hekurudhës Rrogozhinë-Fier. As fotografi nuk pati Shkurta. Aparati fotografik ende nuk kishte mbritur në familjen e saj në Pecaj të Dukagjinit. Janë harruar 21 dëshmorët që ranë aksidentalisht në ndërtimin e hekurudhave, janë harruar emrat e Mrikës dhe Martës nga Tarazhi që u vranë nga hijet e zeza për të trembur çikat e malësisë për të mos marrë pjesë në aksione, ashtu si janë harruar edhe emrat e 63 të përndjekurve që humbën jetën në bonifikimin e kënetës së Maliqit.
Çfarë mendojmë aksionistët e dikurshëm kur shikojmë hekurudha të braktisura dhe ca trena të lodhur që ngjajnë si dinosaur të plagosur? Koha, kur gjysma e transporit tokësore realizohej përmes 420 km hekurudhë, ka mbetur një histori e largët.
Çfarë mendojnë aksionistët e djeshëm kur kalojnë në Jonufër e Lukovë dhe nuk shikojnë asnjë gjurmë të brezareve plotë me agrume? Endërrat dhe djersa e tyre u groposën poshtë themelve të betonta të vilave e hoteleve që po ndërtohen.
Çfarë mendojnë aksionistët për rrënimin e Kombinatit Metalurgjikut të Elbasanit, për shkatërrimin e Kombinatit të Tekstileve në Tiranë e atë të Sheqerit në Maliq? Ndoshta teknologjitë nuk qenë moderne, por teknologjitë ndryshojnë e përmirësohen.
E megjithatë,diçka mbeti. Mbeti “Rruga e Rinisë” që lidh Kuksin me Peshkopinë, mbeti traseja e rrugës së Malësisë së Madhe, mbetën fushat e liruara nga këneta e Tërbufit dhe Maliqit, mbetën hidrocentralet me emrat e dikurshëm “Lenin” dhe “Karl Marks”, mbetën shtyllat e ngritura në krahë përgjatë shpateve të maleve për elektrifikimin e vendit mbetën edhe trasetë e hekurudhave të djeshme.
Nuk ishte vetëm punë për rindërtimin dhe zhvillimin e vendit, por ishte edhe edukim emancipim dhe dashuri për vendin. Për ndërtimin e hekurudhës Tiranë-Durrës punuan 30 000 të rinj, nga të cilët gjysma ishin anafabet. Pasditja kthehej në shkollë për të luftuara analfabetizmin. Kjo “shkollë” u dha mundësinë 90% të vullnetarëve analfabetë t’i shkruanin për herë të parë një letër familjes së tyre.
Aksionet, thyen konservatorizmin e familjes shqiptare të fshatit për vajzat, të cilat njihnin vetëm fshatin e lindjes dhe atë ku do të martoheshin. Unë kam patur rastim që qysh në moshën 19 vjeçare, një vit pasi kisha mbaruar shkollën e mesme, të bridhja fshatrave të Tepelenës për të bindur djemtë dhe vajzat për të marrë pjesë në aksione. Nuk i kam gjërat me të dëgjuar por si përvoja personale.
Ishte koha e një konservatorizimi të tejskajshëm. Kam parë prindër që i fshihnin vajzat, i largonin për gjithe natën nga fshati tyre, i fejonin e martonin para kohe, ose vet prindi shoqëronte vajzën e vet gjatë gjithë kohës së aksionit. Asnjëherë nuk është detyruar askush ta dërgonte vajzën në aksion me forcë siç pretendohet nga disa që krahasojnë aksionet e atëhershme me punën e papaguar të skllevërve për ndërtimin e piramidave të Egjiptit. Po, patjetër që bëhej punë bindëse shtëpi më shtëpi, biseda me gjyshërit, prindëri dhe të afërtit e të rinjve e veçanërisht të vajzave.
Ishte kohë mashkullore, ku femra paragjykohej si e përdalë nëse i bashkohej një brigade aksionistësh. Por ja që vajzat kur ktheheshin nga aksionet ishin krejt ndryshe. Ishin lodhur, por mendja e tyre ishte hapur. Vajzat e jugut ishin njohur me çikat e malësisë dhe kjo nuk ishte pak për një kohë që sot nuk imagjinohet.
Unë kam qenë tre herë në aksione për ndërtimin e hekurudhave. Herën e parë, bashkë me të rinj e të reja të Tepelenës, punuam në sektorin e Dushkut në Lushnje për ndërtimine hekurudhës Rrogozhinë-Fier që filloi në vitin 1967 dhe përfundoi në vitin 1968.
Herën e dytë si pedagog bashkë me studedentë e Fakultetit të Shkencave të Natyrës për ndërtimin e urës së Bushtricës së hekurudhës Librazhd-Përrenjas që filloi në vitin 1972 dhe mbaroi në vitin 1974 dhe për herë të tretë në sektorin e Buqezqës së Pogradecit për ndërtimine hekurudhës Përrenjas-Guri i Kuq që filloi në vitin 1975 dhe mbaroi në vitin 1979.
Bashkë me studentët kemi punuar për ndërtimine taracave të ullinjve në kodrat e Vorës, për korrjen e misrit në Adriatik të Kurbinit, për hapjen e themeleve në kombinatin metalurgjik të Elbasanit, e në shumë aksione të tjera. Sa herë kaloj në këto vende ndjej mall dhe sjell ndërmend detaje që kanë mbetur të paprekuara qysh prej atyre viteve të largëta.
Fakulteti i Shkencave të Natyrës të Universitetit të Tiranës ishte model në organizimin e aksoneve. Rregulli, disiplina dhe motivimi ishin në shkallën më të lartë. Pedagogë e studentë, punonin, ushqeheshin e argëtoheshin së bashku.
Në disa pjesë të trasesë së hekurudhës duhej gërmuar për të hequr masën e dheut e gurëve e në pjesë të tjera ajo duhej mbushur me gurë e dhe. Makineritë mungonin dhe krahu mbetej i vetmi mjet ndërtimi. Djem dhe vajza gërmonin, mbushnin karrocat me dhe dhe trasportonin atë deri te traseja. Dheu duhej shtypur me tokmak deri sa goditja e fundit të mos linte më gjurmë.
Tokmaku ishte një cop trung cilindrik rreth 30 cm i gjatë me dy bishta. Për të ngjeshur dheun duheshin bërë të paktën 15-20 goditje në të njëjtin vend. Nëse tekniku verente që tokmaku linte gjurmë mbi trasenë e sapo formuar, nuk e merrte punën në dorëzim deri sa tabani i tokës të kishte marrë fortësinë e duhur. Ditë pas ditë gjatësisa e trasesë rritej dhe ne vet habiteshim për punën e bërë.
Jeta në aksion nuk ishte e lehtë. Nuk ishte e lehtë të kaloje menjëherë nga auditoret e universitetit në punë krahu, nga jeta e lirë në një jetë të organizuar. Regjimi ditor ishte i rreptë. Gjithçka ishte e planifikuar koha e zgjimit, ushqimit, punës dhe e pushimit. Ditët e para të punës ishte shumë e lodhëshme.
Të gjithë ankoheshin për dhimbje muskujsh, ndërsa duart mbusheshin me fllucka deri sa formoheshin kallot. Nga lodhja dhe djersitja të gjithë kishin etje. Dy djem shkonin vazhdimisht për të mbushur gjymat me ujë të freskët. Të gjithë pinim nga i njëjti gjym, pa përdorur gota. Sot nuk mund të imagjinohet një gjë e tillë.
Sot gjithçka i takon një historie thuajse të harruar. Askush nuk di më ku ishte busti i Shkurte Vatës në Dushk të Lushnjes. Pak e nga pak trenistët nuk i binin më burisë së lokomotivës kur kalonin andej për të nderuar kujtimin e saj. Vetëm ca shkrime të vjetra kanë rezistuar ende në faqet e betonit të disa prej urave të hekurudhave.
Vullnetarizmi ka rënë. Nismat të tilla që i shërbejnë komunitetit janë të rralla. Faji nuk është aspak i të rinjve. Kur bashkitë dhe organizma të veçanta të shoqërisë civile ndërmarrin nisma, boll vajza dhe djem të rinj, përveshin mengët dhe pastrojnë rrugët, parqet e plazhet. Është mbresëlënëse kur sheh grupe të rinjsh që ngjiten në male, por nuk përtojnë të mbledhin edhe mbeturinat që kanë lënë pas të pakultivuarit që kanë kaluar andej.
Sot nuk është më kohë aksionesh, megjithëse shumë nga aksionistët e djeshëm ende jetojnë. Ata me siguri u tregojnë, fëmjve, nipave e mbesave se cila ishte koha e tyre me të mirat e të këqijat e saj. Ajo ishte koha për ndryshimin Shqipërinë por edhe të vetvetes.
Nga profili i autorit në FB
Fatkeqesisht,plotesisht e vertete.Edhe nje pjese e drejtuesve te sotem mund te kene marre pjese ne ato aksione.Te kujtosh ate kohe ndokush te etiketon si nostalgjik te sistemit qe lame pas.Veprat e ndertuara i bene mire te rinjve ne njohjen e jetes shoqerore,fitimin e pavaresis ne jete nga familja,lidhjeve me njeri tjetrin per krijimin e familjeve te reja si dhe shkembime ne njohjen e jetes ne pjese te ndryshme te vendit.Sot gati te gjitha ato vepra kane vdekur dhe jane nje kujtim i larget per ata qe akoma jetojne.Ashtu si jeta ne vendin tone qe ka 32-vjet ne agoni.Kush nuk respekton punen e paraardhesve eshte i destinuar te mos jetoj.Sot ne cdo kerkes qe behet per punesim,kerkohet vleresim per punen ne komunitet e ne grup.Ate e kishim,mbaeni pervojen dhe krijoni forma te reja.Po te jetonin ato vepra,te ishin permiresuar me teknologji te perparuar,s’kishte arsye qe Shqiperia te ishte pergysemuar si numer banoresh e te kishte kete papunesi e plakje te perditeshme.
Kujtime te verteta,qe fatkeqesisht rinia e sotme as nuk i precepton.
Po emrin e autores se shkrimit pse nuk ia vini,apo eshte sekret?
Për erëkardat asgjë s’është sekret. Mjaftojnë të kenë një palë syze me xhama si bythë kavanozi dhe e gjejnë kollaj emrin e autorit. Pse emër femre të duket E’themi o kokloqe?
Ty Fatzio partia do të çojë të parin në aksione me goditje të përqendruar. Bëj dhe pak durim sa të vijë në pushtet bishtuku i Ramës.
Sa për dijeni, aksione vullnetaee ka patur dhe në Lindje, por me një ndryshim esencial ama. Nëse Dull kopraci të dërgonte të punoje “vullnetarisht” pa pagesë edhe të dielën, e destinuar kjo për pushim absolut, kurse në RDGJ pshm. aksionistët shkonin sejcili sipas dëshirës dhe merrnin rrogë sipas rendimentit. Për një kile patate të mbledhura pagoheshin cash 14 marka lindore, kurse për një karkalec që dëmtonte të mbjellat min. 1 mark, etj.
Eh,me kujtohet kur ishim ne Qukes dhe hanim ne mengjes buke me domate qe perdoreshin per salce dhe marmalate molle.Keto te frymezonindhe ishim te gatshem per te tejkaluar normen. Me kujtohet mire ( jo Shkurte Vata) por Pal Vata si humorist.
Ty edhe mut te te jepnin e kishe harram!
Ti plehre je shpifes i ndyre!
Ne aksionet e rinise kishte ushqim te mire,me te mire se sa ne kampet e rinise,por ti je nga ajo rraca e mutit,qe duheshit kalbur neper burgje dhe internime!
Hyyy felliqesire e poshter!
Ndersa sot je rehat sepse ke cuar gruan,vajzen apo motren prostitrute tek semaforet e Europes dhe nuk ke nevoje te shkosh ne aksione!
Ti Gjermoni Erhard e ke honger vete ate ushqimin e aksioneve, apo e ke me te nigjume. Debil. rrace kastravecash.
Oooo Erëkard, ajo varet se çfarë koncepton ti si ushqim të mirë. Tjetri të përmendi donatet e kalbura të kooperativës që s’i hanin as qentë, të përmendi marmallatën e mollës që ngjante si plastelinë me copa bishtash të grira, por harroi të përmendte bukën e zezë gur që s’kishte thikë teneqeje ta priste, harroi prasin e trashë pa shije që të hyftë në gurmaz e mos të daltë ishalla, harroi bidonat e aluminit që mbusheshin me ujë lumi e u ofroheshin aksionistëve për pirje, harroi orizin e paqeruar që të kërcisnin dhëmbët nga gurat, harroi makaronat e skaduara e të skuqura me vaj kikiriku që të digjnin fytin, harroi mungesën e banjove, se edhe ke një e vetme që ishte s’guxonte as kafsha të futej brenda nga frika se mos rëshqiste dhe zhytej me kokë në mutra nga që s’i pastronte njeri, harroi mungesën e pijeve freskuese, aranxhatat, ëmbëlsirat, tortat, kafen, i shifje me dylbitë e dull kopracit. Hajt shko të ngopesh me mut komunist nashi se për ty vetëm ai quhet ushqim i mirë. Dhe shiko, mos lër pa përshëndetur me grusht në tëmth ato baxhellat që ke ke shpaja, dëgjove?
Nga hajdutet dhe Ali Babet nuk presim te shkruaje me mire.Hajdutet mbeten hajdutet,madje ne kete kohe u bene Edhe pasanike.
Po, gjithçka e vërtetë… Thjesht, kuptueshëm, qartë…
po ja vlejti o ja vlejti sepse prap edhe sot ne ato ruge e vepra po mbahet shqiperia, kure keto qe Jane bere me demokracine na kane futur deri ne gryke ne borxhe
U harruan shkurtat e mrikat dhe na u ngjallen kriminelet qe digjnin shkollat e i prisnin floket shkurtave e mrikave….
Po ngrihen ne piedestal,te korruptuarit,drogaxhinjt,kurvat dhe kurvaret e emusioneve qe propigandohen se si po behen milionere…..
Politikan mashtrus e hajdute qe po i shplajne trurin njerezve per ti mbrojtur ATA per placken e grabitur…
Ato vepra qe nuk jane prishur,duhet ti prishim se na kujton kohen kur saliu ishte sekrekar i ppsh dhe duartrokiste sa hapte gojen enveri…
Analfabetizmi mos u bej merak se po arrin permasat e pas luftes,madje edhe ata qe kane 2 deri 3 diploma jane me injorante se ata me 7 vjecare dikur…
Të punosh të krijosh dhe të bëshë vepra dhe punë në vendin tand është vlerë e madhe kam ndeshë qytetarë gjerman në D që nuk kishin kriju as familje gjatë jetës por kishin kriju kapital dhe prona që në fund i mbeten vendit të tyre pra pë ata pasurimi dhe lartësimi i vendit është prioriteti nr. 1
Faleminderi Gazetes *Dita* kete shkrimTRINITRINE sjelle.te VITEVE-Ngadhnjim i ATDHEUT*!
Sot 86 vjecar,fatkeqesisht tej oqeanit,(per c’ka na solli koha *PSEUDO* e pasa 90tes,qe deshem te vinim vetulla,na nxoren syte),sa lexova kete shkrim,fatkeqesisht pa autor,jetova me ato VITE-Aksion!
Vite Heroizmash sa Vepra ndertimore lene,me se pari KRJUAR *Njeriun e RI*mbi 45 vjet,. Mirenjohie atyre viteve dhe pjesmarresve relizuar arutiet e tyre,mbetur*HERNJ te KOHES*
-Perjetesi vepres se tyre ne shekuj… Ju shkruaj une 86 vjecari,nje jete me BEMAT e atyre veprave jetuar, perkushtuar ne mbare vendin,vellezerit dhe bashkefshataret tane,krah ture,*Bij te Dangellise Naimjane*pjesmarres,deri jeten dhene. Keq me vjen,une jetim mbetur pas lufte,babai,(humb jeten nga Torturat Balliste,ata *trimeruar*sa bashkuar ne Gjermanet*,) ne ato aksione rritur Im vella nga Partizan,nje jete ne aksionete Rinise sa mbare vendit,drejtues emeruar ne To,nga aksione e para.,,.. Shkrimi me beri ta lexoj me lote ne sy,(sot 86 vjecar),me ato vite jetuar nga Hekurudhat e para tek Hidrocentralet,(pas tim vellai,drejtor i atyre kantiereve). Kush nuk e njihte Stavri Mihalin,nje jete krye aksioneve,nga vullnetaret tek puntoret-ne ato vepra. Une kam te Skalitura ne mendie e zemer,ato vepra,me Hidrocentralin e Selites,(Lenin),*Korier i tuneleve*,njeheresh nxens ne shkollen*10 Korriku* Tirane,deri si ndimes-Tornitor,ne lugine e Matit,ne vite e ndertimit e*Ruges se Drites*teHidrocentralit te ULZES mbi lumin. Ishi vite lavdie sa herroizmi.Ne to lnder *Heronje *Luanet e Tuneleve* me Sali Vaten me shoke. Nje jete dale MESUES,une Biri i*Dangellise Naimjane*me ato vepra jetuar,deri bere JEHONE. Sot 86 vjecar, kujtimet e atyre vieve NDERTIMTARE,me behen TRINITRINA* jete. Mirenjohie penave sa shkruajne per ato vite,qe ju jemi BORXHLLINJ ne, te mbijetuarit te PAS vite *qofte largu* qe perjetojme….
VO faleminderi komentuesi Fatmir Lohia sa shprehi me dhumbie..Rinie cuar APEL!
Obobo, filloi me logorene e vet idioteske ky i rrjedhuri psikopat 86 vjeçar.
Pyetjen e ke shtruar Gabim , Nuk pyettet a ja vlen puan e nje miliojn Aksionistev, pore shtohet:
A ja vlen shkatrrimi i punes se nje milion Aksionisteve.?
Aliu nga Selenic, pyetja e sakte eshte a ia vlen shkaterrimi i sat’eme deri ne rreze. Idiot!
? i vjen inat që shqiptarët po fillojnë të marrin fatin e së ardhmes së tyre në dorë për të rrëzuar Ramën e Saliun me kompani. Si shërbëtor i tyre, kur sheh gjithë këto komente kaq të zeza për sistemin e ashtuquajtur demokratik e i vjen të pëlcasë prandaj shan me fjalët që i vijnë shtat. Ato fjalë tani ik e thuaja sat ëme mor fashist i qelbur
Ramën, Saliun Metën, Veliajn, Bashën, aty i ke patur qysh nga epoka e ndritur e tollonit dhe deri më sot o piskuriq pa tru.
Kur e mbani veten kaq të fortë e të bashkuar rreth kamunizmës pse s’vini edhe një herë shallin e kuq në qafat sterr të zeza dhe të guxoni të dilni në marshe revolucionare ke bulevardi ngjitur me lulishten e tajvanit ku pallohej ronçëm jot’ëmë?
Hë mo homo pse nuk guxoni të dilni e të festoni me tanke e parada 1 majin, ditën e punëtorëve të trajtuar nga regjimi gjakatar si skllevër?
Apo keni frikë se ju marrin me hu bythëve “ballistat”. Helbete kundërshtari juaj është detyrimisht ballist, dhe jo popull si unë hamshori.
Ty Xy te qifshin fashistet me soj e sorrollop dhe te dhençin tre vakte ne dite mut per te ngrene, pa tallon, kuptohet.
Po qeke psikopat se nuk e merrke vesh qe shqiptaret nuk kane me gje ne dore pervec te rrokanisin forumeve te gazetave si puna jote me shoke. Debil!
Tematika eshte mjaft e goditur dhe e mire trajtuar nga autori por titulli i shkrimit duhej te ishte:
” Ku vajti djersa (dhe gjaku) e 1 milione Aksionisteve”.
Se dyti, nuk shoh ndonje aresye pse te mos jepet emri i autorit aq me teper qe e ka mbyllur karieren ne nje fakultet te degjuar si ai i shkencave te natyres; keshtu artikulli do ishte edhe me i besushem nga lexuesit e rinj.
Pamvaresisht nga kushtet e veshtira te asaj kohe djersa e aksionisteve ka ndihmuar ne ndertimin e mjaft veprave ekonomike (e strategjike) qe kane qene vitale per shtetin dhe shoqerine shqipetare te asaj kohe. Aksionet e rinise ne ate kohe sic thote autori kishin gjithashtu edhe nje rol te mire ne zhvillimin social te rinise fshatare dhe asaj punetore. Megjithate duhet thene se ato nuk ishin gjithenje vullnetare sepse ne rastin e studenteve ishe idetyruar te vinje atje se e permbante programi shkollor (ndryshe nuk kalonje klasen).
Personalisht kam punuar si aksionist qysh ne vitin e trete te gjimnazit ne Hekurudhen Librazhd-Pogradec, ne vitin 1973. Me vone si student ne Kombinatin Metalurgjik dhe ne brezaret e lukoves gjithashtu. Ishte pune e kushte te veshtira por edhe nje muaj clodhje pas provimeve vjetore (zakonisht i benim aksionet ne qershor). Akoma i kujtojme me moshataret entusiazmin dhe atmosferen rinore qe kishim ne ato momente; hovi rinor i mbikalonte veshtiresite dhe na pelqente muaji i aksionit qe e kalonim ne jete kolektive.
– Per koincidence beme para nje jave rrugen Elbasan – Korce me bashkeshorten dhe familiare te mij. Pata rastin t’ju tregoja atyre vendin ku kisha punuar, ne Pishkash. Njekohesisht me nostalgjine erdhi dhe hidherimi sepse nga hekurudha nuk kishin mbetur shenja, vetem kollonat e betonit te ures se Bushtrices dhe ndonje dalje tuneli.
– Eshte vertet masakre ekonomike dhe veprim i papergjegjshem (antikombetar) i qeverive dhe pushtetareve qe kane ardhur pas vitit 1991 shkaterrimi i sistemit hekurudhor ne Shqiperi. Edhe pushtuesit me te eger qe kane okupuar Shqiperine ne shekujt e kaluar e kane ruajtur apo zhvilluar sistemin rrugor per interesat e tyre; Qeverite kukula shqipetare te ketyre 30 viteve te fundit, me deshire apo me pasivitet, vetem kane shkaterruar.
– Imagjinoni sa do lehtesohej transporti i pushueseve Tirane-Durres nese do kishte nje tren pasagjeresh normal. Gjithashtu do kursehej me mijra ton karburant dhe do mbrohej atmosfera dhe ambienti nga ndotjet dhe masakrimi barbar i makinave private.
Qenkan mbledhur nje tufe me psikopate te rrjedhur nga mente e kokes, perfshire edhe ate delenxhiun qe ka shkruar kete m, per te justifikuar kafshezimin e popullit shqiptar nga regjimi me gjalatar qe ka qeverisur ndonjehere shqiperine.
O qytetari i çuditur, qenke një bir ballisti që sa gjete mundësinë ike në Amerikë dhe nuk ke ide fare çpo ndodh këtej
Ke gjetur ca forume që të hedhësh idealin e Komitetit “Shqipëria e lirë”
Ja vlejti dhe Zoti I denofte shkaterruesit dhe vjedhesit e pasurise kombetare. Flasin antishqiptare e injorante per punen vullnetare. Po ne perendim bejne pune vullnetare te tregosh qe di e te marin ne pune, dhurojne donacione qe jane me qindra organizata e parate nuk dihet ku shkojne Por dihet qe drejtuesit I kane rrogat me qindra mijra dollare. Flm brezit te prinderve tane qe ndertuan Shqiperi qe ishte zero e pa shkolla e sot akoma mbahen me pensionet e punen e prinderve brezi I pa pune. Shpresoj te lejohet komenti
Die Miladin Popovicet ,sot Vucicet “suksese”shqiptari,nga fitoria ne fitorie me komunistet e neo komunistet.Aksionet ishin forma skllaverie te njesuar me kampe perqendrimi.Bota, sistemin skllaverus “KOMUNIZEM” e hodhi ne gropat septike te historis,llumi i kombit shqiptar e kujton me nostalgji.Per sa kohe hija e kadavres komuniste do te endet neper shqiptari,kombi do te bjere vetem ere kerme.
Kombi ishte i pastër gjer në 1990. Sa erdhën padronët e tu në pushtet u qelb Shqipëria
O qelbësira Xy, o renacak ordiner. Në 90-tën ishte bo muti kala. Edhe 6 ditë bukë kishte, ta tha ekspert bufi, Po të mos të vinin ndihma urgjente nga bota do shkoje të mblidhje kothere buke ke kazanet e ndryshkura të pëpëshëse. Le që e ke bëre patjetër se për surratzinj si puna jote s’kam pikë dyshimi
Kombi e merrte sapunin me tallon, ti me thua ishte i paster, je mire nga trute ti apo i kishe hundet e zena qe nuk e merrje vesh qe kombi ne ate kohe vinte era pordhe dhe boje kepucesh.
Nuk eshte e lehte te shkruash per kohen e shkuar dhe te jesh realist. Do biesh pa dashje ne anesi politike. P.sh. ne artikull thuhet me te derjte se puna behej me krahe , disiplina ishte e rrepte, pra ishte nje stil te themi “spertan” jetese . Gjithashtu me tej shkruhet ae te rinjte shkonin dhe i nenshtroheshin me deshire dhe me entuziazem kesa pune dhe disipline. Per ç’arsye , per ç’motivim se per para nuk behej fjale persa kohe qe ishte pune vullnetare ? Ju i nderuar profesor keni bredhur fshatrave te Tepelens , siç e thoni edhe vete, per te saqruar bindur rinine qe te shkonte dhe te punonte nje muaj pa pare pa i detyruar pa i shtrenguar pa i kercenuar . Me ç’arsytim valle i keni bindur ?
O dyshues kafsha!
Po ata 70 mije partizane qe mbushen radhet e Ushtrise Nacional Clirimtare ,luftuan heroikisht per vite me radhe duke dhene jeten edhe 28 mije deshmore te atdheut,mos valle i mori njeri me zor?
Por rraca e jote antishqiptare nuk keni ne gjak nteresat e atdheut,por tokat dhe florinjte qe u kane dhene pushtuesit ne sherbim te tyre!
Ndaj ju keni qene te paret qe i vute zjarrin pasurive kombetare,sepse nuk ndjenit se ishin edhe tuajat,bile edhe derguat te paret grate ,vajzat e motrat prostituta!
Dhe kush i numëroi kokërr më kokërr ata 70 mijë partyxonët mër Kalumbo? Yt’tatë apo jot’ëmë?
Kemi intres të kishte një listë të plotë me të gjitha të dhënat, të konfirmuara dhe nga ballistët e asaj kohe. E rëndësishme është të dihet koha se kur i mbushën radhët e çetave. I mbushën para se të bëhej e ditur se pushtuesi po ja mbathte drejt frontit lindor, apo pas tij, dmth. kur ai e kishte humbur davanë. Fotot janë manipulative, videot ke “LUÇE” dëshmojnë se nazi-fashistët janë pritur me brohoritje dhe buqeta me lule. Të paktën në bulevard ku ishte e pranishme paria. Shfleto literaturë dhe zgurdulloi mirë sytë në youtub o idiot 24 karrratsh se ftillohesh dhe nuk këput mufka pa fund.
Sa per te shkelqyer pak. Mendja e elites globale.
Nese ja vlejti apo jo mjafton te shikojme ae kush na ka drejtuar keto vite shkerdhatokracie dhe e merr vesh,eshte turp qe Shqiperia blen sot grur jashte,eshte turp qe sot e disa vite gjykojme nje sistem qe akoma na mban me energji elektrike,kur shikoj se ke vume president eshte akoma me turp,shkurt te vjen turp te thuash jam Shqiptar. Mendoj qe kam bere shume mire qe e kam lene ate vend dhe nuk me lidh asgje pervec tre jave pushime,nganjehere dhe ato te japin stres dhe te kthejne vite mbrapa.Mos te kisha familjen atje as ne ajer nuk do kaloja se edhe lart qarkullon nje lloj virusi qe te ben hajdut dhe kriminel,Mjafton nje shetitje me makine ne Tirane dhe e meer vesh.
Po ato 1 miljon qe i shkaterruan ?
Aaaaa, tashti e mora vesh une perse e vuri emrin me vonese ky Et’hemi. Edhe vete e di qe eshte koqe gomari, e keshtu ka qene gjithnje, prandaj kishte droje ta vinte emrin. Shume mire profesor leshi, s’paske ndryshuar fare. Prit edhe pak, merr edhe noi debil tjeter dhe rithemeloni Partine e Punes e provoni ta nxirrni rinine neper aksione, dmth t’i mbushni mendjen te bejne pune kafshesh pa pagese.
Ne vend te hyrjes:
.
Nuk e di pse zoti Ruka ka vetem sentimetalizem dhe nostalgji per ate kohe dhe nuk e shtrin “kompasin” edhe ne efektin qe kishin keto aksione ne zbutjen e Talebaneve ( berishizmi sot.qe krenohet me kanunin qe vrau ne 21 janar ne zgerdhimjen e arvizuve dje dhe Kimes sot))
.
Por dhe ajo qe ka shume rendesi eshte fakti se shume terroriste nga Komiteti Maleve te Mynihit apo Maltes jane dekoruar per veprimet e tyre macabre…qofte ne aksionet e rrugeve dhe hekurudhave por dhe ne ate te tharjes kenetave apo analfabetizmit
Shume nga brezi I ri nuk dine faktin real te vrasjes dramatike të një vajze të re të quajtur Cuca nga disa pjesëtarë të Komitetit te Maleve që njiheshin si përkrahës të ligjeve të Kanunit, që akoma benin ligjin në disa zona të Veriut të vendit.
.
Cuca ishte një vajzë e re e cila nuk u pagëzua nga prifi i fshatit kur ajo ishte ende foshnje, pas mospranimit nga i ati i saj, Gjini, Duke qenë se vajza e vogël mbeti e paemer, i gjithë fshati e quajti atë Cuca.
Cuca ishte mbrojtëse e së resë dhe e të drejtave të grave. Ajo dëshironte të ndihmonte gratë dhe vajzat e fshatit të shkolloheshin dhe të kuptonin të drejtat e tyre si arsimimi, punësimi, barazia gjinore, etj dhe të mos qëndronin të ndrydhura nën peshën e zakoneve dhe mentaliteteve të trashëguara nga e kaluara.
‘
Cuca ishte vajza e vetme në fshat që kishte prishur fejesën e saj që në djep (e kryer sipas ligjeve kanunore). Ajo kishte ngritur në shtëpinë e saj kurse kundër analfabetizmit për t’u mësuar grave dhe vajzave të shkruanin dhe të lexonin gjuhën shqipe. Duke u bërë ballë me dinjitet paragjykimeve, Cuca kishte arritur të fitonte zemrat e shumicës së malësoreve. Aktiviteti dhe influenca e Cucës në fshat, shihej si një sfidë nga Komiteti i Maleve.
.
Me pretendimin se Cuca kishte thyer zakonet dhe kishte turpëruar fshatin, përkrahësit e Kanunit u orvaten të manipulonin mendimin e një pjese të fshatareve kundër Cucës, por pa ia dalë dot mbanë. Në këto rrethana kur ata kuptuan se vajza rebele “po bëhej me e zgjuar dhe po dilte mbi burrat”, Komiteti i Maleve urdhëroi vrasjen e saj. Kështu, një natë të errët, ndërsa Cuca qëndronte e vetme në shtëpi me nënën e saj te verbër, katër burra hynë me pabesi, e nxorrën me forcë nga shtëpia dhe e vranë…
.
Ne vend te mbylljes:
Le ta na spjegoje zoti Ruka pse ai vend eshte bere I pabanueshem per shqiptaret ku shkalla e analfabetizmit me internet eshte e frikeshme ku popullsia po shkon drejt plakjes..
.Le te na tregoje pse Tirana eshte I vetmi vend ne bote pa stacjon treni kur ne inagurimin e tij ka qene personalisht DAJA E RAMORTJES dhe aksionist babai I Sali monstres..ku qofte Rama qofte Saliu jane fajtore kriminael per kete fakt..Turp
E paske mesuar mire historine e partise.
Ne fakt ne nuk shkaterruam vetem punen tone vullnetare qe u be nen regjimin komunist. Ne shkaterruam edhe shume ndertesa e kala qe rresituan edhe pushtimit Osman, por jo dores shkaterruese tone dhe sot themi pse nuk na ndodhen shume ndertesa nga historia mijera-vjecare.
Puna vullnetare e grave te Gjermanise per te rindertuar Atdheun dha frutet per 10 vjet.
Gjermania u ringrit me moton:Humbem Luften,,te fitojme Paqen.Nuk kishte pushim per grate gjermane as te dielen.
Kur u ngriten Fabrikat e para ne vitet 50.ne mure shkruhej:Prodhimi gjerman eshte me cilesori ne Bote.
Malli gjerman nuk ka nevoje per Reklame.Ne 1965 Gjermania u be perseri Superfuqia Ekonomike e Europes.
Ato gra qe ngriten Gjermanine nga germadhat mund te gezonin pension serioz te barabarte mew rrogen e nje Evropiani.Po cfare gezuam ne dhe prindet tane nga Aksionet dhe Puna vullnetare?More edhe krahasuar me vende komuniste si Cekia,Jugosllavia.Ku shkoi djersa dhe mundi i 1 miljon vullnetareve?
Kush e vodhi? Sepse shqiptaret e nisen me triska ne 1945 dhe perfunduan me tullona ne 1990.
Ajo kodosh rroge ishte sa per te mbajtur frymen gjall\e.
Ju kam rixha te gjitheve ketu dhe atje, tashti dhe pastaj, vetem pune vullnetare mos e quani, ju lutem, po deshet thoni pune e detyruar, po deshet thoni pune e papaguar, po vec me vullnetarizmin nuk ka te beje.
Sa na dhimbsen ato vepra qe u prishen. Aksionet ishin te lodhshem, te veshtire. 6 dite shkolle ose pune, te dielen aksion. Pune pa ngritur koken ne fusha bujqesore, hapje kanalesh e trashe ushtarake, mbjellje pemesh e pishash ne terrene te veshtire, hapje tarracash e mbjellje. Ato qe I shpetuan grabitjes I dogjen zjarret e cobaneve injorante qe per nje plesht djegin jorganin. E dhimbshme per ne qe derived djerse dhe mund. Ushqimi ishte relativisht I mire po fjetja ne koceket e misrit shtruar me kashte gruri. Myshkonjat te grinin. Per larje nuk behej fjale ate muaj aksioni. Po ishim te rinj dhe mbi te gjitha te motivuar e te bashkuar. Vertet gjynah.
O qytetari de jure objektiv de facto subjektiv. Mos i bazo opinionet në propagandën e PD-istave, por në fakte reale. Psh, Fronti NÇ mblodhi pas tij 70mijë partizanë dhe secili erdhi me dëshirën dhe bindjen e vet. Tjetër shembull është Shkurte Vata. Ajo erdhi nga Dukagjini me bindjen e saj. Ndaj herës tjetër mos broçkullit kot
Or ti Xy, po ti i lexove gje ditarin Shkurte Vates qe erdhi me bindjen e saj? Jo se ato aksionistet nga Dugagjini dihet mire qe i hipnin neper kamiona si bagetia dhe i shkarkonin aty ku duhej, u jepnin nga nje kazme ne dore dhe u thoshin, hajde germo dhe bertit Rrofte PPSH. Ty Xy te paska ngel ora. Kurdise, kurdise o koqe gomari.
Ata 70 mije partizanet i ke pare ne enderr ti se as nja 3 – 4000 nuk beheshin, jo se po te pranojme qe ishin 70 mije dhe 28 mije rane deshmore i bie qe armiku paska bere kerdine. Ik or bythemut.