Një hulumtim i kryer nga studiuesit e Qendrës për Mjekësinë e Gjumit në Spitalin Molinette dhe Universitetin e Torinos, tregon se ka një lidhje të drejtpërdrejtë midis sëmundjes së Alzheimerit dhe cilësisë së dobët të gjumit.
Studiuesit ekzaminuan efektin e gjumit të shqetësuar te minjtë e predispozuar gjenetikisht ndaj depozitimit të beta-amiloidit, një proteinë që dëmton në mënyrë të pakthyeshme funksionet njohëse të kafshës edhe kur është e re.
Dihet mirë se pushimi i natës në pacientët me sëmundjen Alzheimer shpesh shqetësohet deri në një ndryshim të vërtetë të ritmit gjumë-zgjim, por është vënë re gjithashtu se vetë shqetësimet e gjumit mund të ndikojnë negativisht në rrjedhën e sëmundjes.
Studimi tregoi se kjo rritje varet nga eliminimi i reduktuar nga sistemi glimpatik, ‘sistemi i pastrimit’ të trurit, i cili është veçanërisht aktiv gjatë gjumit të thellë.
Në pacientët me gjumë të shqetësuar, si nga pikëpamja sasiore, ashtu edhe nga cilësia, vërehet një rritje e depozitimit të proteinës (beta-amiloide) në tru, e implikuar në gjenezën e sëmundjes Alzheimer.
“Thjesht fragmentimi i gjumit, duke nxitur zgjime të shkurtra pa ndryshuar kohën totale të gjumit, në një periudhë prej një muaji (përafërsisht që korrespondon me tre vjet të jetës së njeriut), dëmton funksionimin e sistemit glimpatik duke rritur depozitimin e proteinës në fjalë”, thuhet në studim.
Punimi u botua në revistën shkencore ndërkombëtare Acta Neuropathologica Communications.
p.k\dita
