Ndërsa bota vazhdon të mbajë zi për Papa Françeskun pas vdekjes së tij të hënën e Pashkëve, po bëhen përgatitje për të siguruar ndërtesa të ndryshme rreth Qytetit të Vatikanit për votimin për pasardhësin e tij.
Konklava do të fillojë të mërkurën, rreth 16 ditë pas vdekjes së Papës, për të lejuar zinë dhe përgatitjet.
Në kufijtë e Kapelës Sistine në Vatikan, 135 kardinalë nga e gjithë bota do të votojnë se kush duhet të marrë përsipër udhëheqjen e Kishës Katolike.
Në të kaluarën, autoritetet e Vatikanit dhe ato italiane janë mbështetur në teknologjinë kundër dronëve, bllokuesit elektronikë dhe betimet e lashta për të ruajtur integritetin e zgjedhjeve.
Duke pasur parasysh përparimet teknologjike në 12 vitet që nga zgjedhjet e fundit papnore në vitin 2013, çfarë masash sigurie ka të ngjarë të merren për të shmangur shkeljet teknologjike të procesit sekret?
Teknologjia e përdorur në të kaluarën për të parandaluar rrjedhjet
Ndërsa disa nga përgatitjet aktuale të sigurisë janë sekrete, mund të mësojmë nga ajo që autoritetet papnore vunë në vend në vitin 2013, kur Jorge Mario Bergoglio u zgjodh si Papa Françesku .
Një raport nga Reuters në vitin 2013 tha se punëtorët vendosën një “dysheme të rreme” mbi pllakat në Kapelën Sistine, ku zhvillohet votimi, me bllokues elektronikë për të bllokuar çdo sinjal që dilte nga kapela.
Në atë kohë, raporti thoshte se zyrtarët e Vatikanit kontrolluan gjithashtu kapelën dhe shtëpinë e mysafirëve ku qëndrojnë kardinalët me skanerë kundër përgjimit për t’u siguruar që nuk kishte mikrofonë të fshehur.
Një raport nga gazeta italiane La Stampa në atë kohë thoshte se një kafaz Faradei ishte instaluar gjithashtu rreth Kapelës Sistine për të bllokuar sinjalet e insekteve.
Kafazi është një ekran ose enë metalike që bllokon çdo rrezatim elektrostatik ose elektromagnetik që të kalojë nëpër pjesën e jashtme.
Në vitin 1996, ish-Papa Gjon Pali II vendosi rregulla që ndalonin organizatorët elektronikë, si rezultat i të cilave u ndaluan radiot, gazetat, televizorët dhe regjistruesit.
Rregullat gjithashtu i kërkojnë Camerlengo-s, kreut të përkohshëm të Kishës, të kryejë “kontrolle të kujdesshme dhe të rrepta” me “individë të besueshëm me aftësi teknike” për t’u siguruar që asnjë pajisje audiovizuale nuk është “instaluar fshehurazi” për të regjistruar dhe transmetuar jashtë.
Një betim i vjetër sekreti
Një tjetër strategji kundër rrjedhjes së informacionit janë disa betime të betuara që duhet të bëjnë të përfshirët.
Stafi, zyrtarët dhe konklavistët duhet të deklarojnë disa ditë para se të hyjnë në konklavë se “premtojnë dhe betohen se nuk do të përdorin asnjë lloj transmetuesi ose marrësi apo ndonjë pajisje fotografike”, edhe pas zgjedhjes së papës së ri, përveç nëse u jepet “leje e veçantë dhe autorizim i qartë” për ta bërë këtë.
Një betim i ngjashëm sekreti thuhet gjatë takimit të parë të konklavës, ku ata premtojnë të “ruajnë sekret të rreptë në lidhje me gjithçka që diskutohet në takimet e kardinalëve, qoftë para apo gjatë konklavës dhe në lidhje me gjithçka që lidhet në ndonjë mënyrë me zgjedhjen e Papës Romak”.
Gjatë konklavit, zgjedhësve nuk u lejohet t’u dërgojnë letra, shkrime ose ndonjë gjë të shtypur kardinalëve të tjerë, as jashtë tij. Konklavistët gjithashtu nuk kanë qasje në gazeta ndërsa diskutimet janë duke u zhvilluar.
Kushdo që thyen betimet e ndryshme përballet me përjashtim të menjëhershëm nga Selia Apostolike.
Bërja e betimit nuk do të thotë që informacioni rreth procesit nuk do të rrjedhë ende.
Në vitin 2005, një kardinal gjerman zbuloi zgjedhjen e Joseph Ratzinger për papë në median gjermane, në mënyrë që ato të ishin në gjendje të raportonin zgjedhjen përpara se protodiakoni të ishte në gjendje të thoshte deklaratën e zakonshme “Habemus papam” – “kemi një papë”.
Vetë Papa Françesku e theu rregullin e hershëm të konfidencialitetit përmes librit të tij të botuar vitin e kaluar, ku pretendoi se ishte përdorur në një përpjekje të dështuar për të bllokuar Papa Benediktin XVI, kandidatin kryesor të vitit 2005.
