Policia italiane ka arrestuar të dashurin filipinez të studentes shqiptare, Ilaria Sula e cila u gjet e vrarë me thikë mëngjesin e sotëm dhe e hedhur brenda një valixheje në një zonë të pyllëzuar.
Vajza ishte shpallur e zhdukur prej 25 marsit deri mëngjesin e sotëm.
Filipinezi dyshohet se e ka qëlluar disa herë me thikë 22-vjeçaren shqiptare brenda apartamentit të tij në një lagje afrikane.
Pas krimit të rëndë, filipinezi mori celularin e shqiptares dhe postonte në rrjetet e saj sociale.
Studentja shqiptare kishte dalë mbrëmjen e 25 marsit, pasi kishte shkëmbyer mesazhe në celular me dikë, ndoshta me djalin filipinas. Nga celulari i Ilarias dikush do t’u përgjigjej mesazheve, derisa ra heshtje totale. Nëna dhe babai i vajzës, kishin bërë kallëzim për person të zhdukur në komisariatin e San Lorenzos.
Ilaria ishte studente statistike në Universitetin La Sapienza. Ajo nuk kishte marrë rroba apo produkte grimi me vete pasi ndoshta nuk kishte në plan të qëndronte larg shtëpisë për një kohë të gjatë. Ai ishte me trup të vogël, 1.50 metra e gjatë dhe 50 kilogramë. Miqtë dhe kolegët e universitetit, kishin përhapur thirrje për zhdukjen e saj në rrjetet sociale.
j.l./ dita
Familjes ngushellimet me te perzemerta, humben driten e syve! Vajzes ju befte dheu i lehte. Ndyresira filipinas mos pafte dite te bardhe (megjithese jam i bindur qe do ta jetoje jeten pa problem, si gjithe ndyresirat e kesaj bote).
Ku je o Enver, te na mbyllesh kufijte e te na shpetosh femijet! Nuk e besoja kurre qe si nje kundershtar i rrepte i ideologjise mashtruese komuniste, do te shkruaja keto fjale. Por ja qe mesa duket nuk paska rruge te mesme per njerezimin, e midis dy te keqijave me mire i varfer por i sigurte ne shtepine tende, sesa ne bollek dhe i pasigurte ne rruget e botes! Por ndoshta edhe mosha ben te veten, te rinjte e duan adrenalinen dhe nuk ju behet vone per pasojat, pa marre parasysh se ne prinderit e tyre jetojme me gjak te ngrire ne vena. I kam zili prinderit e mi, qe ishin te varfer dhe ju mungonin shume gjera, por nuk fjeten kurre ne ankth per ne femijet e tyre.
Kesaj vajzes i qofte dheu i lehte. Paska ikur para kohe. po jeta keshtu e ka.
Sa per ty o Toni, ti te rroç vete se mendja te paska lene me kohe. Ik e mbylli kalamajte ne ndonje bodrum, futja edhe ushqimin nga hekurat dhe keshtu ke per te fjetur i qete, Te siguroj une qe nuk ke nevoje per Enverin se keshtu i prish pune edhe atyre qe nuk e duan. Te garantoj une qe do t’i kesh kalamajte te sigurte. Mos harro t’i shoqerosh edhe kur te bejne shurren.
Toni në shkrimin e tij ka thënë një të vërtetë absolute, atë që ne dhe bota po kalon. Ai e thotë qartë që një rrugë të mesme nuk ka.
Fatkeqësia është e papërshkrueshme për familjen dhe i shpreh ngushëllimet e mia!
Vajza u prehtë në paqe!