Nga arkiva e artë e të ndjerit Arben Duka
E pësoi Jozefina,
Ka harruar derëzeza,
Ka harruar Haxhi Lleshin,
Dhe legjendën Myslim Peza!
I kanë dhënë asaj një listë,
Pa dyshim prej qeverisë,
Ku janë “njerëzit më të shquar”,
Me rastin e pamvarësisë!
Nga lista e Jozefinës,
Abaz Kupi është lançuar,
Dhe jo veç për hir të tij,
Lista krejt është deformuar!
Ku krahasohet Abazi,
Abaz Kupi – Abaz Leshi,
Me dy burrat legjendarë,
Myslim Pezë e Haxhi Lleshi?!
Kur çlirohej Shqipëria,
Nga dyfeku i partizanit,
Pse iku Abaz mavria,
Me ushtrinë e gjermanit?!
Dhe ashtu i arratisur,
Bazi i Canes komandant,
Si një patriot ka nisur,
Në Atdhe plot diversantë!
Ndaj të thashë moj Jozefinë,
Është e shpifur ajo listë,
Se diversantët e Bazit,
Ishin të gjithë terroristë!
Tash do flas për Babë Myslimin,
Ty do t’zërë dhimbja e kokës,
Baba-partizani i parë,
I të gjithë Europës!
Haxhi Lleshi derë e madhe,
I nderuar në barjake,
Kur këtu parti s’kish fare,
Ngriti çetën luftarake!
Kujt i flas unë sot për Babën,
Qenkam më keq se i marri,
Atyre që si kusarë,
E nxorën natën nga varri!
Krimet që ju keni bërë,
S’i shkruat mbi tog të rërës,
Ndaj do kaloni të tërë,
Mu në vrimën e gjilpërës
Myslimi s’është veç në Pezë,
Në qendër të katakombit,
Është e bardha mbi të zezë,
Nder i Madh i të gjithë Kombit!
Botuar në DITA, nëntor 2012