Nga Arben Duka
1957 – 2021
Ngrihi dëshmorë një çikë,
ju që jini-të kristaltë,
se tani ca bira kurvash,
përmbi ju po hedhin baltë
Ngrihi dëshmorë një çikë,
ju që jini zjarr e hekur,
sepse fiks në këtë ditë,
ne të gjallët kemi vdekur!
Mbeturinat e fashizmit,
pjesa jonë më e pistë,
heronjtë më të spikatur,
i kanë shpallur terroristë!
Çohi dëshmorë një çikë,
shenjtorët e idealit,
të shikoni se Stadiumi,
s’ka më emrin e Qemalit!
Çohi dëshmorë një çikë,
të shikoni socialistët,
se si ranë në dashuri,
krejt pa pritur me ballistët!
Rrivarrosën Mit’hat Frashrin,
me takëme shtetërore,
për t’ja bërë nderin tamam,
i ngritën dhe përmendore!
Çohi dëshmorë një çikë,
të shihni se ç’bën shqiptari,
Komandantin Legjendar,
e kanë krryer dhe nga varri!
E krreu Sali Berisha,
burrë i besës dhe i nderit,
që mori poste të larta,
veç me shurrën e Enverit!
Jemi familje dëshmorësh,
ata yjet e çlirimit,
por tani për fat të keq,
erdhi kohë e Tufëzimit!
Ngrihi dëshmorë një çikë,
frymëzim nga ju na duhet,
një vend që s’nderon dëshmorët,
është e shkruar që do shuhet!