Simboli i ri kombëtar i Sirisë u zbulua të enjten nga qeveria Al-Sharaa në një ceremoni të veçantë të mbajtur në Pallatin e Popullit në Damask. Sipas agjencisë së lajmeve Sanaa, prezantimi i emblemës së re “është pjesë e përpjekjes më të gjerë për të rindërtuar imazhin e Sirisë dhe për të promovuar idenë e unitetit dhe identitetit kolektiv pas rënies së regjimit të Asadit dhjetorin e kaluar”.
Simboli i ri kombëtar i Sirisë është shqiponja e artë, e lidhur historikisht me idenë e Sirisë së Madhe nga Khalid ibn al-Walid gjatë Betejës së Thanijat al-Uqab. Në historinë moderne të Sirisë, shqiponja e artë ishte një vazhdim i “etërve themelues” të vendit në vitin 1945, të cilët miratuan dizajnin e artistit sirian Khaled al-Asali.
Siç sqarohet në njoftimin e Ministrisë Siriane të Informacionit, ndryshimi midis shqiponjës së artë dhe versionit të saj të mëparshëm është se revolucioni i vitit 2011 shënoi revolucionin e parë masiv politik të sirianëve që kushtoi jetën e miliona njerëzve nga torturat, zhvendosjet, burgosjet gjatë 14 viteve të mëparshme.
Sa i përket tre yjeve mbi shqiponjë, ato simbolizojnë fundin e konfliktit midis shtetit dhe qytetarëve dhe fillimin e një marrëdhënieje të re me syrin nga e ardhmja. Yjet simbolizojnë flamurin dhe popullin dhe janë mbi shqiponjën që simbolizon shtetin e çliruar nga karakteri i tij i mëparshëm militarist me një mburojë në emblemën e mëparshme.
Pesë mesazhet e simbolit të ri
1- Vazhdimësia historike: Shqiponja nuk përbën një ndërprerje me të kaluarën, por një vazhdimësi të projektit të vitit 1945, duke konfirmuar vërtetësinë e identitetit sirian me kalimin e kohës.
2- Përfaqësimi i shtetit të ri: Shqiponja simbolizon Sirinë e re, një shtet modern që del nga vullneti i popullit të saj.
3- Çlirimi dhe fuqizimi i popullit: Çlirimi i yjeve simbolizon çlirimin e popullit.
4- Uniteti i territoreve siriane: Bishti i shqiponjës, i përbërë nga pesë krahë, përfaqëson rajonet gjeografike pa diskriminim ose përjashtim, por me integrim.
5- Një marrëveshje e re kombëtare që përcakton marrëdhënien midis shtetit dhe popullit.
Nga ana e tij, Ahmed Al-Sharaa theksoi se “identiteti që po përurojmë sot përfaqëson një Siri të pandashme dhe të bashkuar”, duke shtuar se “diversiteti kulturor dhe etnik është një burim pasurie, jo ndarjeje. Ky identitet përfaqëson ndërtimin e individit sirian dhe rikthen identitetin e një populli që u detyrua të jetonte në mërgim për një kohë të gjatë në kërkim të sigurisë dhe një të ardhmeje shpresëdhënëse. I kthen atij dinjitetin dhe pozicionin që i përket në vend dhe jashtë vendit”.
j.l./ dita
