Shqiptarët nga disa shtete të Ballkanit Perëndimor janë parë aktivë në luftimet e fundit në Siri, që çuan në rrëzimin e pushtetit atje. Luftëtarët besohet se janë grupuar në një njësit shqipfolës brenda koalicionit Hayat Tahrir al-Sham (HTS), e shpallur terroriste nga SHBA-ja dhe aleatë të saj, të cilët në fillim të dhjetorit, çuan në rrëzimin e pushtetit të presidentit Bashar al-Assad.
“Xhemati Alban” është emri me të cilin grupi i luftëtarëve shqiptarë e ka identifikuar veten në publik, veçanërisht në rrjete sociale. Shqiptarët, megjithatë, përbëjnë vetëm një pjesë të vogël në mesin e qindra luftëtarëve të huaj në radhët e grupit rebel që mori pushtetin. Vetë HTS-ja dhe grupet aleate, besohet të kenë rreth 10 mijë luftëtarë në total.
Ajo është shpallur organizatë terroriste nga SHBA-ja dhe BE-ja, dhe më parë ka qenë e lidhur me Al-Kaidën. Me marrjen e pushtetit rishtazi, kjo aleancë është zotuar për tolerancë dhe gjithëpërfshirje, ndonëse ka shqetësime për lidhjet e tyre me grupe terroriste.
Adrian Shtuni, ekspert i politikës së jashtme dhe sigurisë që vepron në Uashington dhe bashkëpunëtor i Qendrës Ndërkombëtare për Kundërterrorizëm, në Hagë, thotë se ky grup ka qenë aktiv në Siri që prej vitit 2012, ndonëse jo zyrtarisht me këtë emër si Xhemati Alban, por komponentët e tij, personat që e kanë formuar këtë grup më vonë e kanë përdorur këtë si emër Xhemati Alban. Sipas tij, Xhemati Alban është i përbërë prej dhjetëra personave, ka strukturë komanduese etnike shqiptare dhe bëhet fjalë për “një grup islamist xhihadist dhe të strukturuar i mirë”.
“Personat që janë anëtarë të këtij grupi, vijnë kryesisht nga Kosova, nga Maqedonia e Veriut por edhe nga trevat e tjera shqiptare në Ballkan, dhe nga diaspora”, thotë ai.
“Udhëheqësi i grupit shqiptar atje, është një 48-vjeçar, nga Shkupi i cili njihet me emrin Abu Qatade al-Albani. Emri i vërtetë i tij është Abdul Jashari dhe ka pasur funksione të larta këshilluese me komandantin e HTS-së”, thotë Shtuni.
Abdul Jashari që nga viti 2016 është i sanksionuar nga SHBA-ja. Sipas vendimit të Thesarit, ky këshilltar ushtarak është sanksionuar si njëri nga liderët e Al-Nusrës, degë e Al-Kaidës në Siri, dhe ka ndihmuar në mbledhjen e fondeve për familjet e luftëtarëve të Nusrës. Grupi ka qenë mjaft aktiv në rrjetet sociale, veçanërisht në Telegram, duke publikuar progresin e betejave dhe madje video e foto të ushtarëve, kryesisht të maskuar.
Një video e verifikuar nga REL-i, e datës 30 nëntor, tregon një ushtar që flet shqip duke qëndruar në një kala në qytetin e vjetër të Aleppos, i dyti më i madhi në Siri. Videoja u xhirua në ditën kur HTS-ja mori kontrollin e qytetit veriperëndimor. Personi i paidentifikuar, në gjuhën shqipe flet për çlirimin e Aleppos, duke u lutur edhe për çlirime të tjera nga “shtypja e madhe”, teksa i referohet regjimit të Assadit. I njëjti ushtar mban një shenjë dalluese të “Albanian Tactical”, i cili besohet të jetë një nëngrup i Xhematit Alban, i fokusuar në trajnime.
“Xhemati Alban është i ndarë në disa grupe të cilat janë të specializuara: njëri për minahedhje, tjetri është grup snajperistësh dhe pastaj kemi edhe këtë grupin trajnues i cili quhet Albanian Tactical”, thotë Shtuni.
Ai shton se grupi i shqiptarëve dhe udhëheqësia e tij kanë një rëndësi të veçantë në kuadër të HTS-së. REL-i ka identifikuar disa grupe të Telegramit që variojnë nga qindra në mijëra ndjekës dhe që publikojnë aktivitetet e ushtarëve militantë në Siri. Shumica e përmbajtjes së postimeve është në gjuhën shqipe, e po ashtu ka të shpërndara edhe disa video ku ushtarët flasin shqip dhe tregojnë pamje nga qytete të ndryshme të Sirisë, në veçanti pas aksioneve të fundit për rrëzimin e pushtetit atje.
Autoritetet e Kosovës nuk i janë përgjigjur Radios Evropa e Lirë për numrin e luftëtarëve aktualë nga Kosova në Siri dhe as pjesëmarrjen e tyre në koalicionin HTS. Mirëpo, të dhënat e mëparshme tregojnë se mbi 350 persona besohet të kenë shkuar në Siri që nga viti 2011, kryesisht për t’iu bashkuar grupit ekstremist, Shteti Islamik. Kosova ka miratuar Ligjin për ndalimin e pjesëmarrjes në konflikte të armatosura jashtë territorit të Kosovës në vitin 2015, derisa që nga viti 2019 u organizuan disa operacione riatdhesimi, me të cilat u rikthyen qindra persona.
Në Shërbimin Korrektues të Kosovës thonë për Radion Evropa e Lirë se pas proceseve gjyqësore, rreth 42 të burgosur për pjesëmarrje në luftëra të huaja kanë kaluar nëpër institucionet e tij korrektuese. Aktualisht, në institucionet korrektuese ndodhen 7 prej tyre. Më herët është thënë se rreth 100 kosovarë vazhdojnë të mbesin në territorin e Sirisë dhe Irakut.
Deri në shpartallimin e Shtetit Islamik në fund të vitit 2017, shumica e kosovarëve në Siri jetonin në territoret që kontrolloheshin nga ky grup. Lavdrim Muhaxheri, militant i Shtetit Islamik, i cili u deklarua se është vrarë, njihej si udhëheqës i shqiptarëve në formacionet terroriste të Shtetit Islamik. Edhe nga vendet e tjera të rajonit, shqiptarë etnikë u dyndën në Siri për t’iu bashkuar grupit ekstremist të Shtetit Islamik (IS) dhe Frontit Nusra, dega siriane e Al-Kaidës. Mes tyre ishte një shqiptar etnik nga Maqedonia e Veriut, i cili luftoi në Siri për katër vjet deri në vitin 2020 dhe më pas u kthye në Evropë.
“Isha i ri, u mashtruam nga video në internet”, tha ai për Radion Evropa e Lirë, në kushte anonimiteti për arsye sigurie.
“Pastaj ramë në kontakte me disa nga Turqia, dhe u nisëm (për në Siri). Ishte vetëvrasje. Mezi arritëm të ikim nga aty”, shtoi burri, i cili nuk zbuloi grupin të cilit ai iu bashkua.
Sipas Ministrisë së Punëve të Brendshme të Maqedonisë së Veriut, aktualisht në fushat e betejës në Siri dhe Irak po marrin pjesë gjithsej 4 shtetas maqedonas. Kjo ministri, po ashtu, konfirmoi se ekzistojnë grupe të ndara etnikisht, përfshirë në këtë rast Xhematin Alban, me anëtarë shqiptarë të disa shteteve të Ballkanit. Samet Shabani, nga organizata Horizon Civitas, e cila merret me zbatimin e plotë të lirive dhe të drejtave të njeriut, thotë se fenomeni i rekrutimeve të shqiptarëve në luftërat në Lindjen e Mesme “është në rënie të konsiderueshme në 8 vjetët e fundit”. Maqedonia e Veriut po ashtu e ka kategorizuar si vepër penale pjesëmarrjen në konflikte të armatosura të huaja.
“Andaj, vlerësoj se nëse do të ketë bashkëngjitje të mëtutjeshme në Lindjen e Mesme, do të jenë për motive të migrimit të përjetshëm në të ashtuquajturat ‘tokat e premtuara’ se sa për motive luftarake”, thotë Shabani.
Përveç luftëtarëve aktivë shqiptarë, në Siri gjenden edhe pjesëtarë të familjeve të tyre. Mes tyre është Eva Dumani nga Shqipëria, e cila ishte 8 vjeç kur babai i saj, Shkëlzeni, e mori në Siri në vitin 2013 dhe iu bashkua Shteti Islamik. Babai i saj, ndonëse ndiqet ligjërisht në Shqipëri, besohet të jetë vrarë në Siri.
Vendndodhja e Evës, tani 21 vjeç, nuk dihet, megjithëse jetimët dhe të vejat e militantëve të IS-it shpesh mbahen në kampe nga grupet rivale. Xhetan Ndregjoni nga Tirana, daja i Evës, i tha Radios Evropa e Lirë se ai flet me mbesën e tij në mënyrë sporadike “edhe pse ajo heziton të tregojë vendndodhjen ose situatën e saj të saktë”.
“Shkruan një fjalë tani, një pas disa orësh ose ditësh”.
“Disa herë kam dashur të nisem për në Siri, por s’e di nëse mbesa ka presion dhe nuk guxon të thotë se dëshiron të ikë apo është radikalizuar dhe nuk do që të largohet” , tha Ndregjoni.
Ministria e Punëve të Brendshme të Shqipërisë i tha REL-it se beson që në Siri “aktualisht gjenden 30 shtetas shqiptarë”, por nuk dha më shumë detaje. Në luftime në Siri kanë marrë pjesë edhe shtetasit e Bosnjës. Njëri prej tyre, i cili jeton në Siri që nga viti 2013, është në mesin e disa dhjetëra boshnjakëve që besohet të jenë atje. Duke folur në kushte anonimiteti për arsye sigurie, ai e përshkroi veten si një ish “hipi” i cili iu kthye salafizmit, një sekt ultraradikal nën islamin sunit. Ai tha se u zhvendos në Siri për të luftuar kundër Qeverisë së Asadit dhe për të ndihmuar “çlirimin e popullit të Sirisë”.
“Isha në disa grupe”, tha ai pa specifikuar. “Mendoj se ishte më e lehtë për mua, sepse nuk kisha koncept të luftës”.
Burri tha se hoqi dorë nga luftimet në vitin 2018, duke u martuar me një grua vendase dhe duke kaluar në jetën civile në provincën veriperëndimore të Idlibit, një bastion i HTS-së. Shumë evropianë që iu bashkuan grupeve të armatosura në Siri u radikalizuan në internet ose u joshën nga rekrutuesit vendas. Të tjerët ishin të motivuar nga besimet fetare dhe ideja e xhihadit, ose luftës së shenjtë. Disa u tërhoqën nga paratë e ofruara nga grupet militante. Adrian Shtuni nga Qendra Ndërkombëtare Kundër Terrorizmit, nuk beson se tani mund të rriten interesat e luftëtarëve shqiptarë për t’u kthyer në vendet e tyre, edhe pas rënies së regjimit të Assadit.
“Nuk jam i sigurt që ata do të donin të ktheheshin, pasi këta persona janë të fokusuar, kanë një prapavijë xhihadiste, kanë rrezikuar jetën për synimet e tyre ideologjike, të cilat nuk i kanë fshehur”, thotë ai, duke shtuar se disa prej tyre mund të kenë ambicie për pozita në qeverisjen e re në Siri.
REL
Rrezimi i Regjimit te Assad eshte nje shembull i qarte per c’do Regjim qe behet terkuze ne pushtet e ndonje qe do te vdese ne Fron!
Keta jane ata “shqiptaret autoktone me
mijera vjet” te komentuesit @Treni
Po c’kerkojne andej nga Siria ne emer
te allahit more qafir i sulltan Erdoges?
Bravo gazeta per shkrimin, kemi dhe ne cfare te mburremi se kemi kontribuar ne rrezimin e Assadit. Paska akoma gjalle nga keta? Grate kalamajt me vete i kane? Jo per gje se u ngecen njehere ne ca kampe dhe kerkuan ndihmen e shtetit per ti riatdhesuar.
Asnje i huaj nuk lufton per Ne.Mblidhni mendjen,Kthehuni ne Atdhe,se kemi Hasem te eger dhe te fuqishem.Na duhet te luftojme per VETEN.
Mos u ktheftë gjallë asnjë nga këta idiotët që kanë shkuar të luftojnë për Islamin në tokat e Sirisë.
Mercenarë të fëlliqur,vrasës me pagesë.
Edhe sikur ndonjëri të kthehet,shteti ti zhdukë pa nam e nishan.
Ç’ke që krruhesh me Trenin,o Remëzi Shtremua?
Hë?
Hasem me te madh se keto mbetjet
e hordhive turke, s’kemi pasur kurre
o demo beu. Keta, kurre mos u
kthefshin, dhe jo vetem, por te gjithe
sumeperjetet qe mbushin rruge e
sheshe, u qerofshin nje ore e me pare!
Perpara se kjo fare e lige te perhapej
ne anet tona, historia tregon se s’kemi
pasur probleme me fqinjet(jo histori
turcellinjsh me “serbo-greke”)….
Ka pasur luftera?
Normalisht qe po, si kudo gjetke, qofte
brenda vete principatave Arberore, por
edhe kunder sllaveve, por prape
se prape, kemi bere edhe aleanca si ajo
e betejes se fushe -kosoves kunder te
njejtit armik te kohes, osmaneve.
Martesat nepermjet familjeve me te
fisnike Arberore te kohes me ato
familje fisnike
sllave, ishin te zakonshme.Vete pasardhesi
i Gjergj Kastriotit, me te bijen e kralit serb
u martua, po ashtu e motra por edhe Angjelina e Arianiteve, qe sot venerohet si shenjtore
ne Serbi. Si ortodokse qe ishin, Gjon Kastrioti
dhe njeri nga djemte e tjere, qe ishte murg, prehen ne M.Athos ne Greqi…per shekuj, kishim qene pjese e perandorise bizantine, vendosja e Arberve mbas shekullit te 11-te,
ne Atike e More, tregon qe s’kemi qene aq “armiq”…
Rrenimi i Arberise dhe armiqesite me fqinjet
filluan fill mbasi “martiret osmane” te
Erdoqenit, nenshtruan me dhune e terror
ate vend dikur aq te Lavdishem, shfarosen
pjesen me te madhe te popullsise cka e
tregon edhe ai mergim biblik drejte Italise
fqinje, konvertuan ata qe ngelen dhe sollen
nga viset e largeta paraardhesit e ketire
kermave te sotme qe tia, do te te nxjerrin
ne selamet(turkce)….u zhduk fisnikeria
e dikurshme, dhe u zevendesua me
bejlere, agallare e pashallare
turko-shqiptare, te cilet, ne emer te allah Dovletit, me zjarr e hekur kacavirreshin si majmune mureve te keshtjellave
nga Konstandinopoli e deri ne Vjene,
dhe dihet mire qe pa kete paterice buze
Adriatikut, perandoria e ferrit, s’qendronte
dot ne kembe, prandaj, kur i rane breket
Osmanise te cilen s’e leshuat deri ne
grahmen e fundit, fqinjet na bene ate
qe na bene. Po mire atehere, po sot
ne paqe, perse ju pelqen pushtimi nga
mustaqemiu i Bosforit?
Apo sindrome e vjeter?!
Rrota e Lulit, akoma s’ke shkuar me
vellezerit ne emer te ukabarit ne Siri
o qafir?