Ka shumë breza që janë rritur mes shakave për njerëzit me ngjyrë, homoseksualët dhe tullacët, disa nga temat më të zakonshme të humorit të çuditshëm. Por, batutat me tullacët vazhdojnë. Dhe është e frikshme se si 30% e meshkujvee nën 30 vjeç që vuajnë prej saj. Aq sa shumë prej tyre përfundojnë te psikologu. Zgjidhja? Një ndjeshmëri më e madhe, ose një ilaç shkencor kundër saj. Një studim i ri na afron pak më shumë me këtë opsion të dytë: Tani e dimë pse ndodh. Në këtë hulumtim, të raportuar në ‘The New York Times’, disa shkencëtarë shënuan folikulat individuale të qimeve në veshët e minjve me një proteinë fluoreshente të gjelbër. Në këtë mënyrë, të gjitha qelizat e këtyre folikulave merrnin një ngjyrë mjaft të habitshme për t’i ndjekur ato me lehtësi të madhe. Ata e bënë këtë për një kohë derisa zbuluan diçka krejtësisht të re, diçka që një nga autorët e shpjegoi duke thënë se “nëse nuk do ta shihja me sytë e mi, nuk do ta besoja”: qelizat burimore nga folikulat e flokëve ikën. Kjo është sa befasuese, aq edhe e rëndësishme. E habitshme sepse teoria më e pranuar shkencore rreth plakjes është se qelizat burimore përgjegjëse për rimbushjen e indeve të trupit tonë përfundojnë në një moment të caktuar. Dhe, sipas kësaj qasjeje, sapo na mbaron zëvendësimi për indet tona, ne përkeqësohemi si një mollë e kalbur. E rëndësishme, sepse “qelizat burimore luajnë një rol vendimtar në rritjen e flokëve te minjtë dhe njerëzit”, theksojnë ata nga ‘The New York Times’. Kjo është kështu sepse qelizat burimore bëhen qeliza flokësh, që krijojnë qime të reja. Fakti që qelizat staminale nuk mbarojnë, por në një moment vendosin të shpëtojnë nga gjëndrat e qimeve për të vepruar diku tjetër në trup, është i habitshëm. Sipas fjalëve të ekspertit të qelizave të lëkurës, Cheng-Ming Chuong, i Universitetit të Kalifornisë Jugore, “është një mënyrë e re e të menduarit për plakjen” dhe jo vetëm një përparim në fushën e “Alopecisë” (sindroma e rënies së flokut).
Ka dhe një zgjidhje për problemin
Megjithatë, hulumtimi i udhëhequr nga Rui Yi, një profesor i patologjisë në Universitetin Northwestern, përmban një tjetër lajm të mirë për të gjithë njerëzit që mund të vuajnë nga tullaci në të ardhmen: izolimin e dy gjeneve kryesore. Kështu, shkencëtarët kanë gjetur dy gjenet përgjegjëse për qelizat burimore që dalin me nxitim nga gjëndra e flokëve, ndërsa kaloni pragun e 20 viteve. Emrat e tyre janë FOXC1 dhe NFATC1, dhe puna e tyre duket se është të “burgosin qelizat burimore në fryrje”. Kjo është arsyeja pse minjtë që u mungonin, për shkak të largimit të qëllimshëm të studiuesve, përfunduan tullac në moshën 16 muajsh. Qelizat staminale largohen lirisht nga skena dhe më pas vriten nga sistemi imunitar. Siç thotë Yi, “natyra ka surpriza të pafundme”. Dhe kuptimi i tyre mund të përmirësojë jetën e shumë njerëzve.